Harford Road, Baltimore. Er leven hier twee tegen elkaar strijdende soorten mensen. Als eerste zijn er de seksverslaafden. Iedereen die ooit door een ongelukje een klap op zijn kop heeft gekregen ontwikkelt perverse seksuele fantasieën en wil deze dientengevolge zo vaak als mogelijk uitoefenen. Een klein clubje mensen onder leiding van de profeet Ray Ray is apostel, om ervoor te zorgen dat de wereld zo vol mogelijk met seks raakt. Aan de andere kant staan de neuters, oftewel de mensen die vinden dat de stad zijn fatsoen aan het verliezen is. Zij strijden dan ook voor normen en waarden en een ban op seks. De familie Stickles staat midden in deze vete. Dochter Caprice is namelijk een seksverslaafde, met een obsessie voor het showen van haar gigantisch grote tieten (denk Lolo Ferrari style). Haar ouders hebben haar echter opgesloten, zodat ze haar perversiteit niet ten uiting kan brengen. Op een dag krijgt moeder Stickles echter een klap op haar kop, waarna ze zoveel als mogelijk een tong tussen haar benen wil voelen. Haar poes staat als het ware in de fik. De buurt staat hierdoor echt op zijn kop, aangezien moederlief de twaalfde apostel is en Ray Ray nu kan proberen de wereld over te nemen. Een strijd breekt uit tussen de seksverslaafden en de neuters. Als iedereen plotseling spontane kopklappen krijgt barst Harford Road uit in een orgie van seksuele perversie.
Voor wie denkt met A Dirty Shame aan zijn seksuele behoeften te kunnen komen kan ik die illusie meteen doorbreken. Twee-en-een-half shot van een paar borsten is alles waarmee je het moet doen. Buiten het seksuele element weet deze afgrijselijke komedie helemaal niets te brengen. De platvloersheid en het totale gebrek aan enig fatsoenlijk verhaal breekt ze volledig op. Lachen is dan ook een activiteit die je onmogelijk kunt bezigen tijdens deze film. Waarom redelijke bekendheden (Johnny Knoxville, Selma Blair) zich aan dit project hebben gewaagd is totaal onduidelijk. Het geheel doet namelijk aan als een film die de b-status niet eens verdient. Regisseur John Waters, die met Serial Mom toch een aardige film afleverde, slaat met deze inspiratieloze vertoning de plank echt volledig mis. Het halve puntje dat de film nog van me krijgt komt door een cameo van David Hasselhoff. De scène waarin de voormalige Knight Rider ster zit te schijten op een vliegtuigtoilet is het enige moment dat de hoeken van je mond los kunnen komen van de zwaartekracht.
