Jackie

Jackie is geen reconstructie van de moord op John F. Kennedy op 22 November 1963 in Dallas. Ook ingewikkelde theorieën over wie precies achter de aanslag zat, komen niet aan bod. De film is - zoals de titel feitelijk ook belooft - een portret van Jacqueline Bouvier Kennedy, beter bekend als Jackie Kennedy, de echtgenote van John F.   

De vertelling is opgehangen aan een fictief interview, dat zou zijn afgenomen ongeveer één week na de fatale gebeurtenissen. Jackie kijkt terug op een aantal sleutelmomenten in haar dagen als First Lady. De aanslag komt aan bod via korte, door de film verspreide momenten. Een aantal scènes gaan door merg en been, zoals het moment waarop Jackie voor de spiegel het bloed van haar overleden man van haar gezicht tracht te vegen, of de scène waarin ze - zonder het woord 'dood' uit te spreken - haar kinderen uitlegt dat hun vader niet zal terugkeren.
 

Op die momenten is de film op zijn best, mede dankzij een griezelig perfecte vertolking van Natalie Portman (elk gebaartje, iedere stembuiging is treffend), maar de omslachtige opzet van het fictieve vraaggesprek, keert zich gaandeweg tegen de film. De chaotische structuur, met veel sprongen in de tijd, geeft de geestestoestand van de hoofdpersoon wellicht goed weer (zo ervaren mensen immers een calamiteit: mooie herinneringen vermengen zich met angstaanvallen en het tijdsbesef raakt in de knoop), maar de opbouw van de scènes lijkt vaak willekeurig. Gebeurtenissen die vlak na de aanslag plaatsvonden worden slechts vluchtig aangestipt, terwijl veel aandacht uitgaat naar de reconstructie van een TV-programma waarin Jackie als Mevrouw Kennedy het Amerikaanse volk een inkijkje gaf in het Witte Huis. De combinatie van archiefbeelden en nagespeelde scènes oogt uiterst verzorgd, maar de lange en nogal droge sequenties halen de vaart uit de vertelling

Mede daardoor maakt Jackie een wat afstandelijke indruk: intrigerend, maar niet helemaal overtuigend. Pas tegen het einde, wanneer Jackie bekent dat haar herinneringen aan het fatale moment veel sterker zijn dat ze tot dan toe heeft volgehouden, worden we ècht de film binnengezogen. 

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap:
- Taxi Driver (drama : 9)
- Wandafuru Raifu (After Life) (drama / fantasy : 8.5)
- Le Gamin au Vélo (drama : 8.5)
- I Wish (Kiseki) (drama : 8.5)
- Jean de Florette (drama : 8.5)

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie drama eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10