Tienerheks Sabrina reist af naar Italië om daar haar tante Sophia uit een amulet te halen. Sophia zit in het amulet gevangen, omdat ze een sterveling vertelde dat ze een heks is. Ze had er iets aan kunnen doen door de persoon in kwestie in steen te veranderen, maar koos daar niet voor. Het is nu dus aan Sabrina met haar magische krachten om daar iets aan te doen.
In Rome ontmoet Sabrina een Brits meisje dat ook heks blijkt te zijn. Haar mislukte spreuken zorgen voor de nodige komisch bedoelde verwikkelingen. Zo verandert ze een gast in een duif en kan ze hem niet terugvinden. Alleen door het kussen van de duif kan de spreuk ongedaan worden. In Rome stikt het echter van die rotvogels.
Enfin, een of andere gladde Italiaanse gast probeert Sabrina in te palmen. Als hij ontdekt dat Sabrina een heks is, probeert hij hier munt uit te slaan. Zijn plan is haar toverkunstjes vast te leggen op film, om het verhaal vervolgens te verkopen aan een roddelblad. De familiegeschiedenis dreigt zich dus te herhalen, maar gelukkig begint de gladjakker echte gevoelens voor haar te ontwikkelen...
Natuurlijk zat ik niet met de popcorn klaar om deze film te gaan bekijken. Met een half oog kreeg ik er echter meer van mee dan me lief is. Deze film is een aftreksel van de serie Sabrina The Teenage Witch. Net als veel andere kindvriendelijke series moest er blijkbaar een t.v.-film van gemaakt worden. Een andere overeenkomst is dat die vervolgens bijna altijd Rome of Parijs als decor hebben en er zich de meest clichématige romantiek in afspeelt die je kunt verzinnen.
De serie is ook niet fantastisch, maar daar valt op zich nog naar te kijken. Dit is met Sabrina Goes to Rome geenszins het geval. Slechts de sarcastische pratende kat van Sabrina zorgt voor enkele komische noten, maar voor de rest is dit een uiterst vervelende aangelegenheid. Tara Strong (de stem van Timmy Turner van The Fairly OddParents) speelt overigens de rol van de andere tienerheks en blijkt stukken beter in het inspreken van stemmetjes.
