Men neme vier vrouwen die het wordt acteerwerk nog nooit in hun vocabulaire hebben zien voorkomen, een matige en uitgerangeerde Hollywood-acteur en een slecht geanimeerd beestje. Met deze ingrediënten een redelijke film maken zou op zich geen probleem op hoeven te leveren, maar voor regisseur Fred Olen Ray blijkt dit toch een zware opgave te zijn. Prutswerkje Evil Toons weet namelijk enkel uit te blinken in slechtheid. De grootste oorzaak hiervan ligt mijns inziens volledig in de casting van de vier dames. Twee ervan zijn überhaupt te lelijk om veel woorden aan vuil te maken, maar het geheel is ook nergens geslaagd neergezet. De andere twee vrouwen hebben hun looks en boobies nog enigszins mee, maar sinds wanneer maakt dit een goede film? Nee, dit cultwerkje heeft me op geen enkel punt kunnen bekoren. Als het geheel nou eens doorspekt zou zijn geweest van een goede dosis humor, dan had ik me ongetwijfeld meer weten te vermaken. Nu vermoed zelfs ik dat het kijken naar de voorrondes van het Eurovisie Songfestival me ongeveer evenveel zal weten te boeien. Evil Toons is zeker geen aanrader en voor verdere ongezegde zaken verwijs ik naar de recensie van Yahhrrrrm hieronder.
Vier clichésnollen moeten een huis gaan schoonmaken, om zo hun studie (!!!) te kunnen betalen. Ze openen echter een kist waar opstaat dat je die onder geen beding moet openmaken. Een geil, moordzuchtig tekenfilmfiguurtje wordt vrijgelaten...
Men neme een brak script, vier pornosterren en een relatief bekende kerel (´Bill´ uit Kill Bill) die graag zijn naam verbindt aan rotzooi (zie hiervoor ook The Demon Slayer). Vervolgens draai je er in een tijdsbestek van acht dagen een brok gruwel van die in het rariteitenkabinet van Hollywood zijn plek mag opeisen. Gezien andere titels van regisseur Fred Olen Ray (o.a. Bad Girls from Mars en Hollywood Chainsaw Hookers) is Evil Toons niet de eerste en ook niet de laatste productie van hem met een dergelijke plan de campagne.
De film weet door de extreme inferioriteit, vooral acteerwerk en special effects zijn van een bedenkelijk niveau, sporadisch wel een glimlachje te oogsten. Door de mangel genomen echter, kan zelfs het hoge tits and ass gehalte van deze soft-pornografische parodie op films als Who Framed Roger Rabbit de prent niet redden van een prullenbakkering. Bovendien dient te worden opgemerkt dat van de vrouwelijke inbreng slechts vijftig procent enigszins het aanzien waard is. Erecties veroorzaken ze daarentegen geen van allen. Hiervoor zijn hun kapsels te jaren ´80 en trekken ze hun bek te veel open, wat neerkomt op acteerwerk dat bij Goede Tijden, Slechte Tijden nog niet geaccepteerd zou worden.
Het kwaadaardige getekende monstertje -voor meerdere toons was blijkbaar geen geld- komt er veel te weinig in voor, maar weet met zijn slechte gedrag nog het meeste vermaak te brengen. Erg veel is dit dus niet en tenzij je van slappe Evil Dead verwijzingen houdt, hoef je van de afgezaagde plot ook al geen vernuft of noviteiten te verwachten. Om je negentig minuten tijdsverspilling te besparen, zal ik maar verklappen dat de chick met de hersens de enige is die overleeft. "First they undress you, then they possess you!"; goede tagline, dat wel.
