Regisseur Alex Cox was niet tevreden over The Winner, daar de studio er een andere soundtrack onderzette, maar moet naar mijn mening in dezen vooral de hand in eigen boezem steken. De film ziet er namelijk vreselijk uit. Het camerawerk is ronduit slecht met een overdaad aan medium shots, terwijl er aan belichting volgens mij helemaal niet gedaan is. Dit komt de genietbaarheid van de prent niet bepaald ten goede, iets wat het zouteloze scenario ook al niet kan bewerkstelligen.
The Winner moet doorgaan voor een komedie, maar er wordt praktisch niets geboden waarom je kunt lachen. De film laat zich het best omschrijven als een standaard Las Vegas-film waarin de factor geluk centraal staat en misdaad-, en romantische plotjes het geheel dienen af te maken. De synopsis wens ik niet verder uit de doeken te doen, want die boeit voor geen meter.
Erg jammer, want op voorhand zou je van een film met een dergelijke cast op zijn minst een vijf mogen verwachten. Dit misbaksel was daarentegen eenvoudigweg niet te redden. Erg op dreef is overigens niemand van de rolbezetting. Als Michael Madsen ten tonele verschijnt lijkt de film ietwat op te leven, maar gaandeweg onttrekt ook hij zich niet aan de malaise.
Afgezien van de cast ontbeert de prent eigenlijk alles wat enig vermaak zou kunnen bieden. Indien je middels je dvd-speler wat Las Vegas sfeer wil opsnuiven, raad ik je aan bijvoorbeeld het narratief vergelijkbare, maar kwalitatief veel hoger aan te slaan The Cooler op te zetten.