Negen verschillende mensen, allen uiterst irritant, worden wakker in een verzegeld huis. Via de intercom krijgen ze te horen dat degene die als laatste overlevende overblijft, zal ontsnappen. Bovendien krijgt deze winnaar het lieve sommetje van vijf miljoen Engelse ponden mee.
Met deze kennis zou je verwachten dat de personages elkaar meteen zullen proberen af te slachten, of in ieder geval een serieuze poging ondernemen te ontsnappen. Niets is minder waar. De onvrijwillige gasten zorgen in plaats hiervan voor drie kwartier lang oervervelende taferelen die zo uit het reality programma Big Brother gesneden hadden kunnen zijn.
Na vijftig minuten gaat er dan eindelijk iemand dood, wat zorgt voor de nodige frictie binnen de groep. De aanwezige Ierse priester, een abominabele Dennis Hopper met een belachelijk Leprechaun accent, probeert de boel nog tevergeefs te sussen. Afgezien van de zwarte die op geinig wijze het hoofd van een smeris tot moes slaat met een staaf, volgt hierop een aantal uiterst slaapverwekkende sterfscènes.
Je begrijpt het al; de aftiteling begroette ik met inwendig applaus. Dit House of 9 is namelijk een draak van jewelste. Sleutelwoorden voor deze ripoff van Cube: Kraak noch smaak, clichématig, spanningloos, slecht geacteerd, dodelijk saai en zeer irritant. Veel plezier ermee, indien je mij niet op mijn blauwe ogen gelooft.
