Vóórdat de gelijknamige hitserie een feit was, was er in 1992 eerst de film Buffy the Vampire Slayer. Hierin wordt de ogenschijnlijk doodnormale highschool chick Buffy gestalkt door een mysterieuze ouwe lul, die beweert dat ze is uitverkoren om vampiers af te slachten. Prompt stikt het van de vampiers en schikt Buffy zich in haar nieuwe rol. De opperbloedzuiger Lothos heeft bovendien prom night uitgekozen om de sfeer eens flink te verpesten. Er is dus werk aan de winkel voor de nieuwbakken heldin... Deze film is van alles; highschool drama, (slappe) humor en heikneuterige romantiek. Wat je echter van een film mag verwachten met het woord vampire in de titel, namelijk vampieren-actie, is slechts mondjesmaat vertegenwoordigd en dan ook nog op debiele wijze. De gevechten zijn enorm slecht gedaan in de beste traditie van Bassie en Adriaan, terwijl de special effects hierbij ook ernstig tekort schieten. Natuurlijk was dit de opzet van de prent, die waarschijnlijk voornamelijk het puberale, vrouwelijke publiek moest zien te vermaken. In dat licht bezien is Buffy the Vampire Slayer een geslaagde film, doch mijn ding is het niet. De film herbergt een aardig bijeengeraapte rolbezetting, dat wel. Allerlei b-figuren en sterren van tegenwoordig passeren de revue. Dat en het feit dat er, zij het zeer sporadisch, aardige humor wordt geboden, deden mij besluiten deze b-film toch nog een vier te geven.
