From here to Eternity is in eerste instantie een drama: de eerste driekwart van de film gaat over de onderlinge relaties tussen de soldaten en over het vrouwelijk schoon dat ze ontmoeten. Pas aan het eind komt er wat gevecht om de hoek kijken als Pearl Harbor gebombardeerd wordt. In deze onverwachtse aanval worden, behalve het leger zelf, ook de onderlinge relaties gebombardeerd. De film moet het hebben van een aantal geinige conversaties en een paar absurde situaties. Deze zijn wat mij betreft prima gelukt en zorgde daardoor voor een flinke lach. Een voorbeeld is de situatie waarin een vrouw een lading gevoelige materie opbiecht en afsluit met "They should write a book about it". De man antwoordt "They did. Thousands of them". Of de situatie waarbij een andere man zegt "I've felt miserable from the moment i saw you". De vrouw antwoordt "Me too!", waarna ze hartstochtelijk beginnen te zoenen. Het is romantiek met pit. Iets wat vaak ontbreekt in de huidige zoetsappige producties.
Deze situaties zijn erg goed te noemen. Toch vond ik de film als geheel wat van de hak op de tak springen. Soms wordt er een sterke conversatie gevoerd, maar is er daarvoor niet voldoende opgebouwd om echt verwantschap met de situatie te krijgen. Ik vermoed dat ze teveel in één film hebben willen proppen. Het laatste deel waarin de oorlog uitbreekt, komt bijvoorbeeld ook best onverwachts. Maar het voegt wel een extra dimensie aan de film toe. Al bij al een sterk drama gevuld met humor om het luchtig te houden.