Het fenomeen The League of Gentlemen kende ik niet voordat ik deze film zag. Of dat een voor- of nadeel was, weet ik eigenlijk niet. Feit is in elk geval dat ik onbevangen aan de speelfilm begon. Hoe dan ook, de personages uit deze Engelse comedyserie hangt de Apocalypse boven het hoofd, daar hun schrijvers, tevens acteurs, niet meer de ambitie hebben iets met hun aan te vangen. Deze licht bizarre typetjes uit het gehucht Royston Vasey gaan vervolgens via een portal op zoek naar hun scheppers, om hen koste wat kost te overreden de aanstaande meteorietenregen op hun dorp te voorkomen...
In eerste instantie leek deze prent een aaneenschakeling van flauwe sketches te worden. Er worden absoluut uitstapjes gemaakt die enkel als doel hebben op de lachspieren te werken, maar er is zowaar tevens een redelijk boeiend, coherent plot.
De humor is Brits, wat in mijn beleving niet altijd werkt. Toch hebben de geslaagde grappen de overhand. Hierbij wordt voor kinderen ongeschikte humor niet geschuwd, hetgeen voor mij een plus is; dit in tegenstelling tot de meeste lachfilms uit Hollywood.
De neergezette typetjes vind ik behoorlijk geslaagd. Tel hierbij op de niet-standaard wegen die worden ingeslagen (fantasy, science-fiction en een vleugje horror) en je hebt door de mangel genomen een redelijk originele en absurde comedy, die zijn werk naar behoren doet.
