11`09``01 - September 11

Deze film bestaat uit 11 korte films van 11 minuten. Alle delen zijn geregisseerd door verschillende regeisseurs, wat inhoud dat ze in verschillende mate boeien. De film is in 2002 uitgekomen en is een van de eerste reacties in de filmwereld op de terroristische aanslagen van 9/11. Hieronder licht ik de delen toe die ik interessant vond.

Het eerste filmpje is best aardig. Wij zien een aantal Afghanistaanse kinderen die in een bakstenenfabriek werken. Hun werk van die dag zit erop waarna ze naar het klaslokaaltje worden geroepen, wat zich ook in de fabriek bevindt. De lerares vertelt de klas dat er elders in de wereld iets vreselijks is gebeurd! Maar de kinderen zijn te jong om te bevatten wat er nou precies gebeurd is. Ze lopen naar de buitenplaats, waar ze een minuut stilte houden bij de puffende schoorsteen (lijkende op het WTC).

De inzending van Claude LeLouch (Frankrijk) vond ik matig. Het gaat over een dove vrouw in New York. Haar vriendje werkt in het WTC. Ze hebben ruzie. Als hij naar zijn werk gaat, typt de vrouw een e-mail waarin ze het wil uitmaken. De aanslagen gebeuren, maar ze hoort niets. De man komt terug, bedenkt met een laag stof. Ze begraven de strijdbijl.

Een aantal filmpjes zijn vrij moraliserend. Een vreselijk voorbeeld hiervan is, hoe voorspelbaar, de Joodse inzending. Zij moeten er natuurlijk op hameren dat er op diezelfde dag ook een bomaanslag was in Istraël, maar dat dit geen media-aandacht kreeg. De inzending uit Bosnia-Herzegovina is soortgelijk door te zeggen dat niemand naar de arme protesterende vrouwtjes daar luisterde aangezien alle aandacht naar de aanslagen ging. Het filmpje van Ken Loach, wat beelden toont uit Chili, is dan wat origineler door te zeggen dat er in Chili op 9/11 ook vreselijke dingen gebeurde in het verleden: Toen supportte Amerika een machtsovername in het land wat leidde tot het terreurbewind van Pinochet. De Indiaase inzending van Mira Nair heeft ook wel iets bijzonders, ondanks het moraliserende karakter. Een moslim-vrouw krijgt te horen dat haar zoon verdacht wordt van medeplichtigheid aan de aanslagen. De hele buurt verandert van vriendelijk naar vijandig, zelfs haar beste blanke vrienden. Later blijkt dat haar zoon juist als een held zijn leven had gegeven in het WTC, waardoor alle bevooroordeelde mensen met hun bek vol tanden komen te staan.

Idrissa Ouedraogo brengt wat luchtigers door een simpel verhaaltje te tonen waarin een paar kinderen in Burkina Faso ineens Osama bin Laden op straat zien lopen! Aangezien er een onvoorstelbaar bedrag op zijn hoofd staat, besluiten de kinderen om hem gevangen te nemen. De film geeft een grappige blik in de samenleving. Sean Penn komt ook met iets luchtigers aanzetten. De tragische ondertoon wordt echter al snel duidelijk. Een oude man wordt op een intrigerende manier in beeld gebracht. Wij zien close-ups als hij 's morgens water in zijn gezicht splasht. In slow-motion druppelt het water van hem af. Hij geniet! In andere shots zit hij in onderbroek en een vies shirt op bed waarbij zijn enorme buik bijna het shirt verscheurt. Het tragische eraan wordt duidelijk als blijkt dat hij tegen zichzelf praat en dat hij iedere morgen een jurk klaarlegt op het bed. Als de zon opgaat, gaat er een schaduw door de kamer wat lijkt op de silhouette van het neerstortende WTC. Op een dag staan de bloemen ineens in bloei! Verheugd rent hij naar de jurk op het bed om het haar te vertellen, maar komt op dat moment onder ogen dat zij er echt niet meer is.

Als laatste de Japanse inzending van Shohei Imamura. Deze is erg bizar. Het heeft weinig betrekking op 9/11. Het gaat over een japanse soldaat die na WOII terugkomt. Hij is door alle gruwelijkheden mentaal ziek geworden en beeldt zich nu in dat hij een slang is! Hij kronkelt over de vloer en hist tegen familie. Memorabel is de scene waarin hij een rat probeert te eten op de manier zoals een slang dat ook doet (zonder kauwen). Dit is het laatste filmpje en het sluit af met het wijze gezegde "Er bestaat geen heilige oorlog".

Samengevat vind ik de film achteraf memorabeler dan op het moment dat ik het keek. Er zijn toch wel een aantal beelden in mijn hoofd blijven steken! Dit maakt de film zeker wel de moeite waard. Mocht je een filmpje niet kunnen waarderen, kan je toch 11 minuten doorspoelen!

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobers:
- Smultronstället (Wild Strawberries) (drama / speelfilm : 8.5)
- Sjunde inseglet, Det (The Seventh Seal) (drama / speelfilm : 8)
- The Breakfast Club (drama / speelfilm : 7.5)
- Being There (drama / speelfilm : 7)
- Magnolia (drama / speelfilm : 6)

Hoe beoordeelt Boobers categorie drama eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Hoe beoordeelt Boobers categorie speelfilm eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10