Om Jag Vänder Mig Om (Daybreak)Daybreak vertelt een drietal verhalen over Zweden van middelbare leeftijd die op een soort crisispunt in hun leven staan. De drie verhalen hebben niks met elkaar te maken (maar komen op het einde voor een seconde bij elkaar) en lopen dwars door elkaar heen. Als referentiemateriaal kunnen films met een gelijksoortige opzet als Crash en Amores Perros dienen. Het niveau van die films weet Daybreak echter nergens te halen. Dat komt door een soort van cyclische kijkervaring die je beleeft. Het eerste half uur gebeurt er namelijk geen ene flikker en denk je met een draak van een film te maken te hebben. Dan beginnen de verhalen eindelijk een beetje te lopen en komt er wat 'actie' in. Dat wil zeggen dat de plotten van de verhalen zich ontwikkelen en dat de situaties waarin de hoofdpersonen zich bevinden tot ontploffing komen. Op dit moment leeft deze Zweedse prent behoorlijk op en had ik goede hoop op een aardige afloop. Helaas nadat de crisissen tot uitbarsting zijn gekomen, wordt nog eventjes verteld hoe zielig iedereen wel niet is en wordt er een soort van einde aan de verhalen gebreid. Het laatste half uur van deze film is dan behoorlijk aburrido te noemen en zorgt ervoor dat een voldoende er absoluut niet in zit. Was er doorgegaan met de redelijke middenstukken dan had ik weer een aardige Zweedse film op mijn lijstje kunnen bijschrijven. Nu is het vooral een heel vervelende film geworden. Hier nog even een korte samenvatting van de drie verhalen (zonder namen, want die ben ik allemaal vergeten): Verhaal 1: Een dokter maakt veel overuren en ziet hierdoor zijn vrouw en kinderen heel weinig. De overuren worden niet gewerkt maar besteed met de vrouwelijke collega's. De man neukt er dus behoorlijk op los. Op een avond heeft hij twee vrienden uitgenodigd voor een diner. Op een gegeven moment komen de vreemdgangsperikelen van de dokter boven tafel en is zijn vrouw kwaad. De dokter heeft dan helemaal genoeg van zijn thuissituatie en besluit zijn biezen te pakken. Verhaal 2: Een metselaar heeft niet veel knaken, maar wil graag een paard voor zijn dochter kopen. Om dit te kunnen bereiken beunt ie er in de avonduren het nodige bij. Van een vreemd echtpaar krijgt hij een opdracht die zeer veel geld op zal leveren. Hij moet hun huis dichtmetselen, zodat ze nooit meer buiten kunnen komen. De reden hier achter is dat het echtpaar waarvoor hij dit moet doen een enorme hekel heeft aan buitenlanders en op deze manier nooit meer met hen in contact hoeft te komen. De metselaar zelf heeft niet zo'n problemen met buitenlanders. Integendeel, die werken tenminste door in tegenstelling tot de lamstralen werkhouding van de Zweden. Een hoop discussies tussen de metselaar en het echtpaar is het gevolg. Verhaal 3: Een vrouw is jaren geleden gescheiden van haar man. Ze is echter weinig fortuinlijk uit de echtscheiding gekomen. Haar man daarentegen heeft een mooi huis, veel poen en een nieuwe vriendin. De vrouw redt zich nu door het verkopen van illegaal verkregen medicijnen op straat. Bij een zo'n transactie krijgt ze een taser. Ze besluit de man thuis te confronteren met haar situatie. Ze dringt binnen en gijzelt de man en zijn vriendin. Dan hoort ze zaken die ze tijdens haar huwelijk nooit wist. Ook de nieuwe vriendin van de man is niet blij met zijn uitlatingen.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobema: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
 |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Om Jag Vänder Mig Om (Daybreak)Het eerste punt aan Daybreak dat me erg tegenvalt is het enorme gebrek aan originaliteit. Zoals mijn collegaboob ook al meld zijn er grote overeenkomsten met Amores Perros. De vergelijking met Crash zie ik zelf wat minder en aangezien die later gemaakt is zou dat ook niets af doen aan de originaliteit. Amores Perros gaat over het leven van een stel mensen waarvan het leven net niet helemaal lekker draait. Zo ook Daybreak. In beide films zitten absurde persoonlijkheden die absurde situaties meemaken. Die in Daybreak weten jammer genoeg alleen maar 15 minuten van de meer dan honderd minuten te boeien. Inspiratieloos is dan ook eigenlijk nog een te inspiratievol woord om voor meneer Runge te kiezen.De regisseur beschikt gelukkig wel over zelfinzicht, hetgeen blijkt uit de opmerking van de metselaar dat Zweden de allochtonen heel hard nodig hebben aangezien ze zelf enorme lamballen zijn. Te lamballerig om een fatsoenlijk script te schrijven bijvoorbeeld. Nee, de glorietijden van Pippi Langkous en in mindere mate Ingmar Bergman zijn allang voorbij in Zweden. Net als op bijna elk ander gebied is Denemarken Zweden ook in de filmindustrie ver voorbijgestreefd!
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobbert: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
