Maniac Cop is een typische goedkope jaren '80 productie, die enkel leunt op de gruweldaden van de titelpersoon. Voor de rest valt er eigenlijk niet zo veel positiefs over deze prent te melden. De scriptlogica is ver te zoeken, terwijl het slecht uitgewerkte verhaal barst van de fouten. Het jaren '80 sfeertje maakt deze foute bedoening op adequate wijze af.
De aanpak kon ik echter wel waarderen. Deze is welhaast bot te noemen in zijn directheid. Het toepasselijke gezicht van deze werkwijze is de lompe hoofdpersoon. Deze gast is in beginsel vrij mysterieus, daar enkel zijn begane moorden worden getoond. Omdat de psychopaat een politie-uniform draagt, wordt de dader gezocht binnen het politieapparaat. Een onschuldige agent wordt tijdens de gehele film door zijn collega's aangemerkt als hoofdverdachte, hoewel daar rationeel bezien en qua bewijslast totaal geen aanleiding voor is.
De werkelijke dader luistert naar de naam Matt Cordell, een voormalig trigger happy smeris, die wegens het schenden van burgerrechten in de gevangenis werd gegooid. Zijn nieuwe huisgenoten wisten wel raad met hem. Cordell wordt verrot getrapt en zijn gezicht met messen bewerkt. De officiële lezing bericht over Cordell's dood, maar dat is dus -getuige het spoor van lijken dat hij recentelijk achterlaat- niet het geval.
De door de pers inmiddels tot Maniac Cop gebombardeerde Cordell was aanvankelijk van plan slechts degenen verantwoordelijk voor zijn detentie (de politiecommisaris en de burgemeester) om te brengen, maar slacht feitelijk iedereen af die op zijn pad komt. Maar ja, wat wil je? De man is hersendood geweest. Dat je hierdoor blijkbaar ook superkrachten krijgt en immuun wordt voor kogels, moeten zijn achtervolgers maar op de koop toenemen. Gelukkig is ook zijn spraakvermogen aangetast, waardoor hij nimmer de jankerd uithangt. Hij brengt zelfs op brute wijze zijn eigen liefje om, die vraagtekens begint te zetten bij Cordell's motivatie...
Hehe, nu ik dit zo uiteenzet valt nog meer op hoe enorm slecht deze film in elkaar zit. Serieus nemen moet je Maniac Cop dan ook zeker niet, want dan kun je er vergif op innemen dat je je gruwelijk gaat ergeren. In de juiste modus, met een paar pinten, valt er naar mijn mening echter goed naar te kijken.
Let op de cameo's van bokslegende Jake LaMotta (een oom van regisseur Bill Lustig) en Sam Raimi, die enkele stukken van de regie voor zijn rekening nam. Verder bevat deze film Richard Roundtree (de originele Shaft) en Bruce Campbell. In goede doen is echter geen enkel lid van de rolbezetting, maar dat mag de pret verder niet drukken. De maniakale smeris overleeft overigens de klopjacht en zou zijn opwachting maken in nog twee vervolgen.
