The Boston Strangler handelt over een gast die in 1963 angst en paniek zaait in Boston, door allerhande vrouwen te wurgen en seksueel te misbruiken.
Het eerste gedeelte van de film is documentaire-achtig van aard. Hierin zien we de titelpersoon niet aan het werk, maar wordt de nadruk gelegd op de impact van zijn daden en de hieruit voorvloeiende sociale onrust. Dit gebeurt filmisch op redelijk innovatieve wijze, wat zich vooral uit in een overdaad aan split screens. De film is zeer zeker acceptabel te noemen, maar weet zich afgezien van de genoemde cinematografische aspecten niet echt te onderscheiden.
Dit verandert zodra de titelpersoon zijn entree maakt. Niet alleen wordt de prent psycholgisch dan stukken interessanter, maar tevens maakt een magnifieke Tony Curtis dan zijn entree als de schizofrene wurger Albert DeSalvo. De film is nog lang niet afgelopen als DeSalvo in de kladden wordt gevat. DeSalvo's psyche moet dan nog uiteengerafeld worden; een taak waar een zakelijk, doch effectief acterende Henry Fonda (o.a. 12 Angry Men) zich mee belast. Ook hier zijn de beelden inventief te noemen. Gecombineerd met het ijzersterke spel van Fonda en met name Curtis levert dit enkele meesterlijke scènes op.
Deze film is gebaseerd op feiten, maar voor een waarheidsgetrouw verslag hoef je de film niet op te zetten. Er is nooit schizofrenie bij DeSalvo geconstateerd. Bovendien bestaat er gegronde twijfel of DeSalvo daadwerkelijk de wurger van Boston was. Volgens vooraanstaande profilers staat het in elk geval buiten kijf dat DeSalvo niet álle moorden die hij bekend heeft, ook daadwerkelijk heeft gepleegd. Albert DeSalvo werd overigens vermoord in 1973.