Mysterious Skin vertelt het verhaal van twee gasten die ooit bij elkaar in hetzelfde honkbalteam zaten. De toentertijd slechtste speler is een enorme aan nachtmerries en bloedneuzen lijdende sukkel (Brian Lackey). Hij raakt er meer en meer van overtuigd dat hij in zijn jeugd ontvoerd is geweest door Aliens. Dat zou de gaten in zijn geheugen en zijn andere mankementen goed verklaren. Op zijn zoektocht ontdekt hij dat de beste honkbalspeler uit zijn jeugdteam (Neil McCormick) er misschien meer vanaf weet. Neil is een homohoer die vroeger misbruikt is geweest. Hij heeft iedere homo- of bisexueel in zijn stad al minstens twee keer anaal genomen en is toe aan nieuwe ervaringen. Hij besluit dan ook naar New York te reizen. Uiteindelijk zullen deze twee randfiguren samen het verhaal van de ruimtewezens ontrafelen...
Gregg Araki zet naar mijn weten met Mysterious Skin zijn eerste topprestatie neer. Het zieke leven van beide randfiguren wordt schitterend in beeld gebracht. De vernederingen die Neil zowel in zijn jeugd als in zijn werk moet ondergaan worden op een rauwe manier in beeld gebracht. Menigeen zal deze beelden erg shockerend vinden en gevoelige kijkers zijn dan ook zeker gewaarschuwd. Zelf zag ik er ook de humor wel van in en de bedoeling of niet; ik heb regelmatig zitten lachen. De zoektocht van Brian is niet minder absurd. Zo komt hij via een tv-programma in contact met een door ruimtewezens ontvoerd meisje die er wat vreemde activiteiten op nahoudt. Zo wil ze Brian overtuigen dat de Aliens de geslachtsorganen van koeien op haar boerderij wegsnijden. Om dat nader te onderzoeken stopt ze zijn arm in de vulva van een dode koe. Ook de andere personages in de film zijn goed uitgewerkt en voegen duidelijk iets toe. Een van de redenen dat Mysterious Skin nooit verveelt. De sfeer ( deed me wat denken aan The Garden State) draagt daar echter zeker ook toe bij. Al met al behoort dit drama zeker tot de beste films van 2004.