Het kleine, rustige dorpje Derry in Maine, USA. Een groep van zeven kinderen heeft op allerlei manieren te maken met manifestaties van een gemene clown. Hierbij worden de grootste angsten van de kinderen aangewend om ze zo bang mogelijk te maken. De clown, Pennywise, door de kinderen It (Het) genoemd, bedreigt de kinderen elke keer echter met de dood. Hun ouders denken dat het waanbeelden zijn, waardoor ze er helemaal alleen voor staan. Gezamenlijk besluiten ze de riolen in te gaan, waar de clown zich lijkt op te huizen. Deze gevaarlijke zoektocht loopt slechts ternauwernood goed af. Het lukt ze dan ook de clown te verslaan. Hierop spreken ze af dat mocht It ooit nog terugkeren, dat ze dan weer bij elkaar komen om hem opnieuw te verslaan. Dertig jaar later is dit het geval. Hoewel alle kinderen inmiddels in andere plaatsen wonen en hun eigen carrières hebben, komen ze toch weer tezamen. Allen hebben ze de gebeurtenissen van destijds niet kunnen vergeten en slechts moeilijk kunnen verwerken. Eén van hen heeft op het nieuws van de terugkeer van Pennywise zelfs zelfmoord gepleegd. Met zijn zessen gaan ze terug de riolen in. Achter het uiterlijk van de clown blijkt een nog veel sterker monster schuil te gaan. Deze leeft op negatieve emoties en het vermoorden van jonge kinderen. Opnieuw slaagt de vriendengroep erin It te verslaan, maar deze keer voor definitief.
It is een horrorfilm die me in mijn jeugdjaren altijd weer angst inboezemde. Het beeld dat je hebt van clowns wordt in deze film volledig verstoord: Pennywise is namelijk absoluut geen leuke, lieve clown, maar een enge gast met scherpe tanden in zijn mond. De scène waarbij een kind achterstevoren en dubbelgeklapt een rioolbuis wordt ingezogen staat me nog steeds op mijn netvlies. Zo'n tien jaar later zie ik deze film nu opnieuw en het valt absoluut niet tegen hem weer te zien. Wel is echter duidelijk dat er kwalitatief nogal wat valt aan te merken op deze productie. Dit komt deels doordat het een televisiefilm betreft. Zo is de speelduur van drie uur veel te lang, waardoor de aandacht nogal eens wil verslappen. In delen op televisie uitgezonden valt dit misschien minder op, maar voor één rit wel. Ook het slappe acteerwerk en de matige special effects vallen behoorlijk op. Toch weten deze minpunten het plezier niet te vergallen. Daarvoor is het enge sfeertje te goed en wordt er erg prima ingespeeld op de angsten van de hoofdpersonen, die door de redelijke karakteruitdieping ook op de kijker overslaan. Echt eng kan ik It heden ten dage niet meer noemen, daarvoor is deze film te gedateerd en ben ik te oud geworden. Ik durf echter te stellen dat jonge kijkers 's nachts niet helemaal rustig in hun bed zullen liggen na het zien van It.
.jpg "Stephen King`s It")
