Ondernemer en wetenschapper John Hammond heeft een methode ontdekt om dinosaurussen weer tot leven te wekken. Hiervoor haalt hij DNA uit muggen die in het verre verleden bloed uit de beesten hebben geprikt en nu zijn gefossiliseerd in amber. Uiteraard doet Hammond dit niet enkel voor de wetenschap, maar vooral om er veel geld mee te verdienen. Hij heeft inmiddels een eiland om gebouwd tot safaripark, zodat toeristen tijdens een jeeptocht kunnen genieten van de dinosaurussen. Voordat het park open kan gaan, laat Hammond het testen door twee archeologen die veel ervaring hebben met deze beesten. Samen met de kleinkinderen van Hammond en wat andere mensen gaan de archeologen, Sam en Laura, het park in. Wat ze echter niet weten is dat een van de computernerds in dienst van Hammond een spion is. Tijdens zijn plannen om het DNA van de verschillende dinosaurussen te pakken te krijgen, schakelt hij alle electriciteit op het eiland uit. Door deze actie hebben de beesten geen last meer van de onder stroom staande hekken en kunnen ze vrij rondlopen. Dit heeft grote gevolgen voor de groep die nog in het park zit. Zij moeten nu proberen te overleven tussen de dinosaurussen, terug te keren naar het informatiecentrum en veilig van het eiland afkomen.
Toen Jurassic Park in 1993 uitkwam was er niets dan lof voor de realistische weergave van de dinosaurussen. Anno 2007 staat dit grafische hoogtepuntje nog steeds als een huis. De dino's zien er prachtig uit en sommige zijn zelfs zo realistisch dat het welhaast echte beesten lijken. Wat tegenwoordig echter wel opvalt is dat er in de uitwerking van het verhaal de nodige schoonheidsfouten zijn te ontdekken. Dan heb ik niet eens over de ellenlange introductie van de film, waarin je tot vervelens toe zit te wachten tot de dinosaurussen op rampage gaan. De foutjes zitten hem met name in het onrealistische gedrag van de hoofdpersonen en in de beveiliging van het park. Voorbeeld: Waarom in hemelsnaam is de deur naar het park van hout en gaat deze gewoon open zodat alle dino's er uit zouden kunnen lopen? Of waarom staat de electriciteitstoevoer midden in het park en niet gewoon in het informatiecentrum? Ook de van hot naar her springende hoofdpersonen -chick is eerst in het park, twee seconden later totaal ergens anders- en de opeenstapeling van toevaligheden -onze jeep heeft geen chauffeur en opeens doet ie het niet meer- moeten zelfs de weinig getrainde filmkijkers opvallen en irriteren. Jonge kijkers zullen hier weinig problemen mee hebben en weglopen met deze film, precies zoals ik jaren geleden ook deed. Nu is dit gewoon een film voor een pretentieloos avondje thuis. Eens in de zoveel jaar (pak hem beet tien) kijken en niet vaker is mijn devies.
