De in Middelburg woonachtige Martijn is een jong idealistisch mannetje, werkend als bankmedewerker, maar het liefst zou hij de hele wereld willen helpen. Samen met zijn Marokkaanse vriendin Saaida zet hij daarom een voedselprogramma op voor armzalige kinderen in het Rifgebergte in Marokko. Om dit te bereiken heeft hij ergens veel geld weten los te peuteren. Samen met een ingehuurde gids reist hij af naar Marokko. Tijdens de busrit naar het gebergte wordt het tweetal echter overvallen en gedrogeerd. Ze blijken gekidnapt te zijn door een groep moslim-terroristen onder leiding van Ahmat. Ze zijn op zoek naar de waarheid achter Martijns bezoek aan Marokko; ze geloven namelijk niet dat hij er enkel met nobele motieven is. De gids wordt meteen doodgeschoten en ook Martijns vingers moeten er een voor een aan geloven als hij niet met de waarheid op tafel komt. Langzaam maar zeker ontstaat er echter een soort vertrouwensband tussen Martijn en Ahmat, waardoor ze wederzijds steeds meer los laten over hun motieven. Martijn blijkt helemaal niet met idealistische doelen naar Marokko te zijn gekomen, maar werkt samen met een terroristische groepering uit Nederland. Hij is in Marokko om chemische stoffen te kopen waarmee hij McDonalds hamburgers in Europa wil vergiftigen. Toevallig blijkt Ahmat de leverancier van dit gif te zijn en lijkt het erop alsof de hele situatie -inclusief het verlies van vier van Martijns vingers- berust op een misverstand. Toch is het vertrouwen er nog niet helemaal. Beiden willen van elkaar namen van andere leden van de groep horen, voordat ze overtuigd zijn. Bij deze uitwisseling wordt Martijn echter genaaid. Ahmat en zijn mede-terroristen blijken namelijk helemaal geen bommenleggers te zijn, maar werken voor de CIA. Hun enige doel was het ontmantelen van de groep waar Martijn voor werkte. Mission accomplished.
Op basis van de lokaties waar de film zich afspeelt zou je vermoeden dat er wat Nederlandse inbreng is. Dit valt echter wel mee. Touriya Haoud is het enige Nederlandse aan deze productie. Het doet dan ook sterk vermoeden dat Five Fingers wordt gebruik als springplank voor een verdere filmcarrière voor het voormalige model. Haar rol is hier echter te beperkt om een oordeel te kunnen vellen over de kansen op een eventueel internationaal succes. Veel meer in beeld zijn namelijk idealist Martijn en terrorist Ahmat. Het psychologische spelletje dat tussen hen speelt is tamelijk standaard qua opzet, maar weet voldoende te vermaken om te vergeten dat Five Fingers eigenlijk best wel een schamel filmpje is. Heel veel om het lijf heeft het allemaal namelijk niet. Daarbij is Martijns missie volstrekt ongeloofwaardig, wat weer afbreuk doet aan de geloofwaardigheid van zijn karakter. Ook had Ryan Phillippe wel wat beter op zijn Nederlands mogen oefenen (koethoer). Grootste domper is echter nog het einde wat je in principe al mijlen ver aan had kunnen zien komen, maar zo flauw en cliché is dat je hoopt dat filmmakers zich er niet meer aan wagen. Ach ja, Five Fingers doet zijn best en is geen slechte film. Een voldoende valt hem daarom simpelweg ten deel, maar ruim is ie niet.
