Tamelijk bloederige avonturenfilm van regisseur Mel Gibson (o.a. Bravehearten The Passion of the Christ), waarin we de gevaarlijke reis volgen van de jager Jaguar Paw. Nadat een vijandige stam een ravage aanricht in het dorp van Jaguar Paw's stam, worden de bruikbare stamleden meegenomen, om verkocht te worden als slaaf, of om geofferd te worden aan de zonnegod. Om een lang verhaal kort te maken; Jaguar Paw weet te ontsnappen uit de klauwen van degenen die hem hebben gevangen. Hierop gaat hij de inheemse versie van Rambo uithangen, waarbij al zijn belagers het loodje leggen. Jaguar Paw haast zich terug naar zijn zwangere vrouw, die de invasie heeft overleefd door zich in een put te verstoppen...
Als meeslepend heb ik deze film niet ervaren, maar hij wist de meeste tijd goed te vermaken. Toch is dit niet de epic die een hoop mensen er in zien; hiervoor is het gebodene mijns inziens te hersenloos van aard. Verhaaltechnisch werkt ook deze film volgens de heersende filmwetten. Wegens deze narratieve afgezaagdheden valt het verloop dan ook zonder veel geestelijke inspanning uit te tekenen. Voor de debielen onder ons komt Mel Gibson halverwege de prent met een profetisch meisje op de proppen, die de boel ook nog eens verraadt. Aan de settings is veel aandacht besteed, maar dit kan niet gezegd worden van de details. De geverfde offers hebben de verf regelmatig anders gepositioneerd dan in voorgaande shots en de wond van Jaguar Paw verdwijnt als donderslag bij heldere hemel. De film wordt ronduit belachelijk als binnen een bepaalde minuut van de chase het achtereenvolgens dag, nacht en weer dag is. Tot slot zijn de effecten vrij beroerd als het op de jaguar aankomt. Daarenboven zal dit beest zich nimmer zo gedragen als in Apocalypto. Maar goed, ik begon hieraan zonder verwachtingen. Derhalve heb ik me er niet echt aan gestoord, maar opvallend zijn deze minpunten wel. Complimenten verdient Gibson voor de originele gesproken taal, hetgeen hij tevens deed in The Passion of the Christ. Dit zorgt, tezamen met de verzorgde settings en de inheemse acteurs voor een authentieke sfeer. Qua actie zit het ook wel snor. Indien je Apocalypto beziet als een simpele avonturenfilm en niet als een meesterwerk, dan zul je je er aardig mee vermaken.
