Andy en Pete zijn samen op vakantie om wat kleine misdaden te plegen. Dit gaat ze echter niet helemaal goed af; ze hebben namelijk niet eens geld om hun hotel te betalen. Eén van de twee besluit in een chique hotel wat koffers te gaan jatten. Toevallig pakt hij net een koffer die daar door een aantal criminelen is neergezet. In de koffer zit geld, een pistool, een foto en een sleutel voor het chique hotel. Andy en Pete besluiten het er eens lekker van te nemen in het hotel en het geld uit te geven. Zoals gezegd was de koffer eigenlijk niet voor hen bedoeld, maar voor de hitmen Terry en Tommy. Zij zouden flink geld krijgen wanneer ze de man op de foto, Ben Cutler, zouden vermoorden. Na verloop van tijd wordt de opdrachtgever voor de moordaanslag, Franco D'Amico, een beetje ongerust. Hij besluit de ingehuurde mannen op te zoeken, maar weet niet dat Andy en Pete niet de echte moordenaars zijn. Hij stelt ze nu het geld in het vooruitzicht indien zij de moord plegen. Hier hebben ze wel oren naar, maar ze zijn niet stoer genoeg om het echt te doen en kloten dus maar wat aan. Dan komen Terry en Tommy er achter dat ze genaaid zijn en gaan ze op zoek naar de twee oplichters. Hierdoor komen Andy en Pete in een moeilijk spel terecht. Een situatie die bovendien wordt gecompliceerd door de op wraak uitzijnde rechterhand van D'Amico, de vrouw van een van de twee kruimeldieven en de dochter van Cutler, waar Terry inmiddels mee aan het aanpappen was.
Triggermen wist in eerste instantie mijn aandacht maar matig vast te houden. Gedeeltelijk komt dit door de vele verschillende hoofdpersonen, waardoor ik soms wat verward was, maar vooral het gebrek aan eigen smoel maakt het geheel niet spannend genoeg. Langzaam maar zeker ontstaat er echter een zekere sympathie voor de verschillende karakters in de film, mede ingegeven door humorische situaties, die er gelukkig niet te dik opliggen. Zeker het wederzijdse gezeik door Yanks en Limeys op elkaars land en cultuur zorgt voor de nodige grappen. Van een pure misdaadkomedie is echter geen sprake. Daarvoor speelt de misdaadplot toch een te grote rol. Dat het verhaal zo nu en dan weinig coherent is en van toevalligheden aan elkaar hangt zou je als minpunt kunnen zien. Zeker de climax van Triggermen slaat als een tang op een varken. Zelf had ik hier niet zo'n problemen mee door de eerder genoemde sympathie die de film bij me opriep. Dit wil ik, ondanks de matige acteerprestaties, toch op conto van de cast schrijven. Triggermen zal de analen der geschiedenis niet ingaan als een klassieker, maar heeft mij toch voldoende weten te vermaken om van een leuk filmpje te kunnen spreken.
