WDR, de zender die deze film vertoonde, zond direct na de prent een documentaire uit over zijn regisseur Budd Boetticher. Voordat ik aan het zappen sloeg, kreeg ik nog net de zienswijze op westerns van de cineast mee. Zijn definitie van een western is een film over een man wiens vrouw is vermoord en vervolgens op zoek gaat naar de moordenaar, om deze op het einde af te knallen. Dit is pas de tweede film die ik van Boetticher zag -Decision at Sundown was de eerste- en in beide films is deze filosofie terug te vinden. Waar in Decision at Sundown de motieven van de hoofdpersoon meteen duidelijk zijn, is het in Ride Lonesomehiernaar lang gissen. In beginsel lijkt de film te handelen over een premiejager (Randolph Scott) die een boef naar het gerecht aan het brengen is. Pas laat blijkt dat hij dit enkel doet om de broer van de boef uit de tent te lokken. Deze heeft namelijk zijn vrouw vermoord. Onderweg krijgt de premiejager hulp van tweeoutlaws. Deze blijken zo hun eigen agenda te hebben...
Ik heb me wederom niet echt verveeld bij een Budd Boetticher western. Groots is deze film echter nergens. Plottechnisch zit de film nogal rommelig in elkaar. De karakters komen ook al niet goed uit de verf, waardoor de acteerprestaties ietwat onder de maat zijn. Zo is het speelfilmdebuut van James Coburn nauwelijks opmerkelijk te noemen. Nog spijtiger is dat mijn favoriete westernacteur Lee Van Cleef nog geen vijf minuten in beeld is. Verder oogt deze lowbudget western wel aardig en valt hij met zijn zeventig minuten speelduur makkelijk uit te zitten. Er zijn echter talloze westerns te bedenken die meer de moeite van het bekijken waard zijn.
