CasablancaIn het jaar 1942, toen deze film uitkwam, was het waarschijnlijk net zo`n hit als Titanic van nu: Een film die alles biedt. Verhaal, intrigerende personages, actie en vooral romantiek. Actie voor die tijd moet je je dan wel inbeelden als iemand die een gun gericht op iemand houdt en heel koelbloedig iets -zegt-. De actie is dus wat outdated, maar de overige elementen in deze film niet. De romantiek in deze film biedt veel meer dan de romantiek van Titanic, die alleen gruwelijke sprookjes nep-romantiek biedt. De personages zijn sprekend uitgewerkt. Het verhaal is aardig uitgewerkt. Ik denk wel dat er veel recentere films zijn die dit soort liefdesverhalen sterker hebben weten te verfilmen. Maar Casablanca zal waarschijnlijk wel voor hun een grote inspiratiebron zijn geweest! Maar nu wat concreter! Casablanca is een stad in Frans bezet Marokko tijdens WOII. Nu Frans bezet, wat ertoe heeft geleid dat veel invloedrijke mensen die uit het 3e rijk zijn gevlucht hier op een ticket naar Amerika wachten. Deze mensen komen bij elkaar in een Saloon waar een groot deel van de film zich afspeelt. Op een dag ziet de saloon-eigenaar een vrouw binnenstappen waar hij in Frankrijk van top tot teen verliefd op was. Deze vrouw zou samen met hem vluchten, maar kwam niet opdagen. Alleen ze heeft haar man bij zich. Langzaam aan wordt duidelijk wat er zich in Frankrijk afgespeeld moet hebben, waarom zij niet kwam opdagen en waarom ze nu getrouwd is.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobers: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
   |
 |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
CasablancaOp zich is hier sprake van een film waarover reeds genoeg geluld is, maar vooruit, laat ik andermaal een poging wagen.
Ik bekeek deze film in de bioscoop de laatste keer dat ik hem zag. Om een of andere reden werd de prent in 2010 opnieuw de cinema ingeslingerd. Terwijl het Nederlands Elftal een onbelangrijke wedstijd speelde op het WK -ze waren reeds geplaatst voor de tweede ronde- aanschouwde ik deze klassieker in een (het) Haags filmhuis. Bogey is goed bezig als de ietwat cynische hoofdpersoon en Bergman speelt zijn oogappel op adequate wijze. Het heeft allemaal iets te maken met reispapieren en deze worden dan ook als chantagemiddel gebruikt. Bogey heeft echter het hart op de goede plaats zitten, hetgeen hij reeds vroeg verraadt. Type ruwe bolster, blanke pit zullen we maar zeggen. Peter Lorre is iets te weinig aanwezig. Jammer, daar hij zich de beste acteur betoont. Claude Rains is overigens evenmin een verkeerde acteur. Sommige teksten en verwikkelingen zijn humoristisch, terwijl andere de tenen doen krommen in hun afgezaagdheid. Het katzwijm her en der is ook al niet best, maar wat boeit het. Het is 1942, nietwaar? Toevalligerwijs het jaar waarin een militaire top werd gehouden in Casablanca die de verkoop van de onderhavige prent zeker geen kwaad deed. Een meesterwerk kan Casablanca absoluut niet genoemd worden. Maar feit is dat de film keer op keer bijzonder lekker wegkijkt; zelfs anno 2010. Een dikke voldoende is daarom niet minder dan billijk en ik heb er dan ook geen probleem mee de film nog een paar keer te zien.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Yahhrrrrm: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
