Eddy is een beetje sukkelige agent, die op het werk weinig kans op een echte carrière maakt. Daarnaast lukt het zijn vrouw niet om zwanger te raken, wat gedeeltelijk aan hem ligt. Tijdens een bezoekje aan het ziekenhuis ontmoet Eddy zijn oude jeugdvriend Jack, die een stuk beter lijkt te boeren. Niet veel later, tijdens een dienst, krijgen Eddy en zijn collega Franco een verzoekje van de CID (Centrale Inlichtingen Dienst) om een verdachte in de gaten te houden. Deze actie flopt door toedoen van Franco. Eddy is hiermee echter in de kijker van de CID gekomen.
Zij weten van zijn contacten met Jack, die een crimineel blijkt te zijn, en vragen hem te dienen als informant, met in het vooruitzicht een promotie. Doel is om drugsbaron Haveman op te kunnen pakken. Jack gaat in op dit aanbod, maar haalt zich hiermee de nodige problemen op de hals. Tijdens een actie tegen een drugstransport van Haveman blijkt er informatie gelekt te zijn waardoor de actie flopt. Het lek blijkt binnen Eddy's politiekorps te zitten, maar hij heeft geen idee wie. Hierop werkt hij zichzelf steeds verder in de nesten en kan hij eigenlijk niemand meer vertrouwen; zijn collega's niet, de CID niet en ook Jack niet.
In het verleden gebruikte ik nogal eens de term 'on-Nederlands goed'. Vanaf heden heb ik besloten hiervan af te stappen, omdat het feitelijk onzin is. Er worden in Nederland namelijk behoorlijk veel goede films gemaakt. Het is wel aan te raden om selectief te zijn, omdat er natuurlijk ook voldoende troep wordt gemaakt in de Nederlandse cinema. Met films als Van God Los, De Dominee en ook Lek kan er echter wel gesteld worden dat we er in Nederland in slagen behoorlijk goede misdaadfilms te maken.
Lek weet namelijk een interessant, doch weinig origineel, verhaal te brengen, waarbij het misdaadwereldje realistisch en rauw wordt neergezet. Ook het donkere sfeertje dat over de film heenhangt draagt hier aan bij. Interessant is verder de bijna Tarantino achtige humor die in sommige scènes wordt gebruikt. Voorbeeld hiervan is de openingsscène waarin een gast halfdood geslagen, met strop om zijn nek aan een balk hangt, terwijl zijn vijanden rustig een André Hazes-karaoke zitten te doen, waarop ze hem met een lasapparaat het leven zuur maken. Ook het acteerwerk is over de gehele lijn goed te noemen, waarbij met name Thomas Acda en Victor Löw eruit springen. Eigenlijk heb ik niet zo heel veel op Lek aan te merken, of het moet het enigszins warrige -lees: onduidelijke- verhaal zijn. Klasse Nederlandse film.
