Terrorisme. Sinds 9/11 het meest gehoorde onderwerp in de media. Cyberterrorisme. Een nieuwe vorm van terrorisme, met als doel middels computers het lamleggen van de westerse wereld. Een van de middelen hiertoe is een zogenaamde fire sale. Het uitvoeren hiervan bestaat uit drie fases: uitschakelen van respectievelijk infrastructuur, telecommunicatie en energievoorziening. Deze korte achtergrond vormt de synopsis van Live Free or Die Hard, waarmee deze duidelijk inspringt op de hype rondom het terrorisme.
Het feitelijke verhaal. Thomas Gabriel heeft na 9/11 een gebouw ontwikkelt waarin kopieën liggen van alle financiële gegevens van de VS. Hij ontdekt echter fouten in het beveiligingssysteem. Toen hij hiermee naar buiten wilde treden werd hem de mond gesnoerd en werd hij ontslagen. Aangezien hij alle ins en outs van het gebouw kent, zet hij een plan op om alle informatie hierin voor zichzelf te verkrijgen. Hiertoe heeft hij een groot aantal hackers ingehuurd, die zonder het te weten meewerkten aan het kraken van geheime codes. Daarna werden de hackers stuk voor stuk uit de weg geruimd.
Dan komt oudgediende John McClane in beeld. Hij moet voor de FBI op zoek Matt Farrell, een hacker die in verband wordt gebracht met de ingezette fire sale. McClane weet hem net uit zijn huis te redden, voordat een team er in slaagt Farrell te vermoorden. McClane neemt hem mee terug naar de FBI, maar deze weten niet wat ze met hem moeten doen. Bovendien hebben ze het te druk met het onder controle houden van de chaos die is ontstaan. McClane besluit daarop maar het heft in eigen handen te nemen en probeert samen met Farrell Gabriel tot een halt te brengen.
Het heeft twaalf jaar moeten duren voor we Bruce Willis weer mogen zien optreden in zijn rol van John McClane. In dat jaar kwam namelijk Die Hard: With a Vengeance uit. Die Hard (1988) en Die Hard 2 (1990) liggen nog verder in het verleden. Buiten het feit dat Willis een aantal jaartjes ouder is geworden en hij wat minder haar op zijn hoofd heeft, is er feitelijk niet zoveel veranderd aan de opzet. Het geheel is qua thema wat moderner en actueler gemaakt, maar het is nog steeds actie van de puurste soort die de klok slaat.
Wat dat betreft is Die Hard 4 een verademing te noemen ten opzichte van al het CGI-geweld van de laatste jaren. De actiescènes en ontploffingen zijn namelijk old school gemaakt. Niks geen neppe computeranimaties, maar auto's die echt tot ontploffing worden gebracht. Wat dat betreft doet dit wel enigszins denken aan Terminator 3, die ook zo sterk was door deze factor. Alles doet hierdoor gewoon een stuk puurder en true-er aan. Hiervoor mijn complimenten en een van de redenen waardoor ik Die Hard 4 positief beoordeel.
Er is namelijk ook nog wel wat kritiek die eigenlijk in veel andere films niet te verstouwen zijn. Zo is het Amerikaanse patriotisme -hoewel subtiel weggewerkt- te nadrukkelijk aanwezig. Ook de stereotypering van de meeste hoofdpersonen en dan met name de hackers wekt irritatie op. Maar goed, hier is makkelijk door heen te kijken en dan blijft er gewoon een lekkere actiefilm over. Niks mis mee zal ik maar zeggen.
