Lo ammazzo come un cane... ma lui rideva ancora

Als je maar genoeg spaghetti-westerns kijkt, kom je vanzelf plots tegen die wel verdacht bekend voorkomen. Zo ook bij Death Played the Flute, dat overduidelijk zijn verhaal ontleend aan dat van Death Rides a Horse. Net als in de film van Giulio Petroni is het thema dat van een man op wraakmissie, die zich hierbij vergezeld ziet door een mysterieus figuur, die zo zijn duistere geheimpjes heeft. Ondanks dat Death Rides a Horse de betere van de twee spaghetti-westerns is, heeft Death Played the Flute me aangenaam verrast.

Waar het verhaal nergens origineel genoemd kan worden, weet de prent zich met een grimmige, sinistere toonzetting nadrukkelijk te onderscheiden van de meeste andere Italiaanse westerns, die door de mangel genomen er een ietwat luchtiger sfeertje op na houden. Zo is het geweld, aangericht door een bende seksueel gestoorde bandieten, bruter en mensonterender dan normaal het geval. Er is nauwelijks humor die dit gegeven compenseert. Daar de zeer goede muziek van Daniele Patucchi uiterst passend is voor een stemmige western als deze, wordt de sfeer er niet optimistischer op. Deze versterkt enkel op subtiele wijze de cynische toonzetting; een toonzetting waarin ik me gemakkelijk kon laten meeslepen en die mij het gebrek aan plottechnisch vernuft deed vergeven.

Er is productietechnisch tamelijk minimalistisch te werk gegaan, met andere woorden: Zonder franje. Ook dit past goed bij het sombere karakter van de film. De montage laat op plaatsen te wensen over.  Maar dit kan ook (gedeeltelijk) liggen aan de Griekse VHS-versie van de film die ik heb aanschouwd. De speelduur van deze versie ligt rond de vijfenzeventig minuten, wat mij doet bevroeden dat er in gesneden is.

De acteerpretaties zijn over het algemeen niet bijster memorabel, maar slecht kunnen ze ook niet genoemd worden. Ik zou deze, relatief ontoegankelijke, film niet willen aanraden aan mensen die niet thuis zijn in de wondere wereld van spaghetti-westerns. Deze doen er verstandig aan eerst een, of meerdere, van Sergio Leone's westerns op te zetten. Deze film is overigens tevens bekend onder de titels Requiem For a Bounty Hunter en Requiem For a Bounty Killer.



FX Acteren Sfeer Originaliteit Totaal
5 5 7 4 6

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Yahhrrrrm:
- Oggi a me... domani a te! (western / thriller : 7)
- Condenados a vivir (western / thriller : 7)
- Django il bastardo (western / thriller : 6.5)
- Arde baby, arde (western / thriller : 6)
- Giunse Ringo e... fu tempo di massacro (western / thriller : 6)


Hoe beoordeelt Yahhrrrrm categorie western eigenlijk?
012345678910

Hoe beoordeelt Yahhrrrrm categorie thriller eigenlijk?
012345678910

Hoe beoordelen bezoekers deze recensie?



Lo ammazzo come un cane... ma lui rideva ancora
Lo ammazzo come un cane... ma lui rideva ancora
Lo ammazzo come un cane... ma lui rideva ancora




Het Schnitzelparadijs:
Wel een leuke film maar ik raad hel niet aan omdat het een beetje saai is...
Moordwijven:
Absoluut niet mee eens!!!! Waanzinnig goede film. Van begin tot het eind hi...
Zwart Water:
Super leuke film! ??...
Rabat:
Haald het niveau van deze film nogal omlaag.. ...
New Kids Nitro:
Weet iemand waar ik die blazer van rikkert kan kopen?...
Minotaur:
bruh...
The Maze Runner:
#dylanToThegraveyard...
Bekijk 100 laatste posts


Bioscoopagenda:
Google





Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht
Game design in Nederland | Game design in New Zealand