Yahhrrrm is zo vriendelijk geweest alvast een recensie van Evan Almighty te schrijven. Dat ik hierdoor een erg korte recensie ga afleveren is daar het gevolg van. Afijn, dat is ook niet heel erg, want heel veel te melden over deze film is er op zich niet. Regisseur Tom Shadyac kon een vervolg op het succes van Bruce Almighty niet aan zijn neus voorbij laten gaan. Acteur Jim Carrey wilde echter niet nog een keer en dus werd up and coming ster Steve Carell van stal gehaald. Daarbij werd er ook nog eens een gigantisch budget vrijgemaakt voor Evan Almighty, waardoor deze zich nu de duurste komedie allertijden mag noemen. Dat dit voor aardige plaatjes zorgt moge duidelijk zijn, vernieuwend is dit allemaal niet te noemen. Het geld had de studio mijns inziens beter kunnen gebruiken voor andere films, want in een film als deze is het feitelijk geldverspilling. Wie kijkt er in hemelsnaam naar een komedie voor de special effects? Nee, humor is wat we willen hebben en gelukkig doet Carell daarvoor wel een kleine duit in het zakje. Hij is zeker niet slecht, maar ik heb hem beter op drijf gezien. Ook vond ik Jim Carrey in Bruce Almighty beter spelen. Wat valt er verder nog te zeggen over een komedie die het Hollywood-pad netjes afloopt? Niet veel eigenlijk. Er kan gelachen worden, er kan irritatie ontstaan door moraliserend gejank, etcetera. Niet goed, niet slecht, maar recht door zee of zoiets.
Vervolg op Bruce Almighty. Wederom van de hand van regisseur Tom Shadyac, maar ditmaal niet met Jim Carrey als publiekstrekker. Steve Carell is voor Evan Almighty gepromoveerd tot hoofdrolspeler. De acteur van het briljante The Office deed het in de eersteling reeds naar behoren, en ook hier heb ik niet veel op hem aan te merken.
Er wordt uit een iets ander vaatje getapt dan bij het origineel, maar veel scheelt het niet. Wederom wordt de, menselijke, hoofdpersoon namelijk opgezadeld met een goddelijk karwei. Waar dit voor Carrey, in beginsel althans, een hoop lol oplevert, wordt het voor Carell vrijwel meteen een ware last op de schouders; een vervelende klus, waarbij hij op veel onbegrip stuit. De film doet wat dat betreft sterk denken aan een morality play. Dit is ook vrij logisch, daar het verhaal uit de bijbel afkomstig is. Hoewel het verhaal over het geheel genomen moraliserender is dan bij Bruce Almighty, zijn de vreselijke jankstukken die het vorige deel herbergt, bij Evan Almighty goeddeels absent. Toch is me dit iets teveel een feelgood product. Het heeft iets goedkoops over zich, terwijl de film in principe genoeg wonderen en godheid bevat. Ik zou de film, veel meer dan het eerste deel, als een familiefilm willen bestempelen. 'Foute' humor kom je hier niet tegen. En dat vind ik toch eigenlijk wel een beetje jammer.
Maar al met al vond ik deze komedie niet heel erg vervelend. Er valt, wat mij betreft, redelijk wat te lachen. Wat dat betreft doet Evan Almighty zijn werk. Maar zo moelijk is dat nu ook weer niet. Wel hoop ik dat ze het bij twee Almighties laten, want de rek lijkt er zo'n beetje uit.
