De vijftienjarige Dolf verprutst een belangrijke voetbalwedstrijd. Zijn moeder is werkzaam in een laboratorium, waar ze onderzoek doet naar een tijdmachine. Aangezien de testen goed zijn, besluit Rolf stiekem het apparaat te gebruiken om de wedstrijd over te doen. In zijn haast toest hij echter de verkeerde datum in. Hij wordt wakker in een donker bos, waar hij onmiddellijk wordt aangevallen door een paar bandieten. Gelukkig wordt hij op tijd gered door Mary en haar vrienden. Dolf leert dat hij niet bij de voetbalwedstrijd is beland, maar in 1212. Mary is samen met andere kinderen bezig een kinderkruistocht te ondernemen naar Jeruzalem. Omdat Dolf over wat handige, moderne vaardigheden beschikt, komt hij al snel onder de aandacht van Anselmus, de wat oudere aanvoerende priester van de achtduizend kinderen. Deze blijkt heel wat minder vrome plannen te hebben dan aanvankelijk gedacht. Nadat de kinderen honger, ziekte en de Alpen hebben overleefd, wil Ansemius ze verkopen aan slavendrijvers. Dolf lijdt een opstand tegen de priester en wint daarmee hun vrijheid. Zelf worstelt hij echter met een grote vraag: zal hij ooit nog kunnen terugkeren naar huis?
Kruistocht in Spijkerbroek is de verfilming van het gelijknamige boek van Thea Beckman. Aangezien het boek tot een van de betere Nederlandse jeugdboeken behoord, zou je bijna stellen dat het een keer tijd geworden was dat deze film er kwam. In plaats van een Nederlandse aanpak, is er internationaal gekeken. De cast komt uit verschillende landen en bevat een grote naam met Emily Watson. Bovendien is de film Engels gesproken. Dit voor wat betreft de achtergrond van de film. Want wat is er nou eigenlijk voor productie op het scherm gebracht? Nou, daar ben ik niet geheel positief over. Schuldige hieraan is het te langzaam voortkabbelende verhaal met te weinig echt boeiende gebeurtenissen tijdens de lange reis van de kinderen. Dat er honger is en Dolf dit oplost door brood te gaan bakken is weinig spectaculair te noemen. De film bevat wel een aantal actiescènes, maar deze zijn over het algemeen matig van kwaliteit, met slecht zwaardwerk. Wel positief zijn de mooie landschappen en aankleding van de film. Eigenlijk is het probleem gewoon dat ik wat meer had verwacht van de verfilming van een van mijn favoriete jeugdboeken. De spanning die ik tijdens het lezen voelde, is in de film niet terug te vinden. Het boek is dan ook meer dynamisch dan haar visuele evenknie. Overigens denk ik dat er voor de jongere filmkijker voldoende te beleven valt. Voor hen is het een aardige fantasyfilm en wellicht zet het ze aan tot het lezen van het boek.
