De stoere Ken Clark vertolkt hier met verve Dick Malloy, oftewel agent 077, de CIA-equivalent van James Bond. Dick moet een bom zien terug te krijgen die in verkeerde handen is beland...
Daar Italiaanse filmmakers zo'n beetje alles namaakten dat succes had, moest ook James Bond eraan geloven. Tientallen spionnenfilms geschoeid op de leest van Ian Fleming's creatie waren het gevolg. Ken Clark was een acteur die dikwijls als Bond-kloon fungeerde en het moet gezegd: Dit ging hem bijzonder goed af. Ik vind hem als actieman beter te genieten dan alle acteurs uit de 007-reeks bij elkaar. Zelfs zijn borsthaar is stoerder dan dat van Sean Connery.
Enfin, de film heeft, geheel in de stijl van de echte James Bond, een tamelijk dommig plot dat agent 077 langs zo'n beetje alle grote Europese steden voert. Hierbij moet hij de Bloody Mary, een zeer explosieve cocktail van een bom, weten terug te krijgen. Uiteraard gaat dit niet zonder verraad, vechtpartijen, inventieve staaltjes van spionage en romantiek. Met andere woorden: Zoals je van een (nep) James Bond mag verwachten. De film is nogal goedkoop van opzet en zorgt er nu niet bepaald voor dat je op het puntje van je stoel zit. Teleurstellen doet Mission Bloody Mary evenmin. Op relaxte wijze doodde de prent een minuut of negentig van mijn tijd. En dat zouden wel meer films mogen doen!