The Scalp Merchant, een Australisch televisieproduct uit de jaren '70; vooraf had ik er niet al teveel vertrouwen in. Toch begon ik er maar aan, doch mijn vooroordelen bleken helaas gegrond: Het betreft hier een film die niet hoog scoort op de vermaakschaal.
We volgen een kerel die door een verzekeringsmaatschappij wordt ingehuurd om een pak gestolen geld te vinden. Deze speurtocht leidt naar 's mans eigen geboortedorp. Een voortvluchtige crimineel, die onze hoofdpersoon nog kent uit zijn jeugdjaren, heeft er iets mee te maken. Maar deze verschuilt zich in de bergen en niemand weet hem te vangen. Ondertussen blijken er allerlei machten actief in het dorp, waar de grootste opwinding wordt verzorgd door de plaatselijke houtzagerij. Deze machten zijn niet zo blij met de scalp merchant en proberen hem uit te schakelen. Als een vriendelijke oude kerel, tevens de enige vriend van de 'detective', hierdoor per abuis omkomt, dan keert de gehele bevolking zich tegen de man met zijn vage missie...
Je tast als kijker feitelijk de gehele speelduur in het duister over hoe de zaken in elkaar zitten. Het treurige in dezen is dat het me sowieso niet boeide. Ik reageerde dan ook schouderophalend toen er ineens allerlei geheim agenten in het spel betrokken bleken en er een ware uraniumsamenzwering aan deze onzin ten grondslag bleek. En dat allemaal in een of ander gezapig Australisch dorp! De plaatselijke kangoeroes zullen het er waarschijnlijk nog steeds over hebben...
Enfin, de mysterie-aanpak werkt niet en de Scooby Doo-achtige conclusie al helemaal niet. Er is wat aardige actie, maar lang niet genoeg. En het acteerwerk gaat nog. Maar dan heb ik al het 'goede' nieuws wel gehad. Aan de recensie kun je al merken dat ik bijvoorbeeld de namen van de karakters reeds ben vergeten; zo weinig indruk maakte de prent. 'Snel vergeten deze film' is dan ook niet zozeer een advies, maar iets dat je vanzelf overkomt indien je deze film hebt bekeken.