OorlogswinterEigenlijk zou ik er van uit moeten gaan dat iedereen bekend is met het boek Oorlogswinter van Jan Terlouw. Voor iedereen die dat niet is volgt hier een korte samenvatting van het verhaal. Dit speelt zich af in de hongerwinter van 1945 in een klein dorp in de buurt van Zwolle. Op een nacht stort hier een Engels vliegtuig neer. De burgemeesterszoon Martijn raakt ongewild betrokken bij het verzet, wanneer hij een van de piloten die de crash overleeft heeft moet helpen. Deze heeft onderdak in een ondergrondse schuilkelder in het bos, maar is gewond aan zijn been waardoor hij niet snel weg kan. Martijn is zeer enthousiast over het feit dat hij nu bij kan dragen aan het verzet. Helaas mag hij niemand vertellen over de piloot, omdat dat diens leven in gevaar zou brengen. Toch ontkomt hij er niet aan de hulp in te roepen van zijn zus en zijn oom die in het verzet zit. Gezamenlijk proberen ze de piloot naar Zwolle te krijgen, maar er blijken verraders in het spel te zijn. Toegegeven, het is voor mij ook bijna twintig jaar geleden dat ik het boek heb gelezen. Hoe trouw de film aan het boek blijft weet ik dan ook niet meer precies. Toch lijkt dit aardig het geval te zijn. Het is in ieder geval gelukt de hoge kwaliteit van het boek -mijns inziens een van de beste Nederlandse kinderboeken- om te zetten in een bioscoopwaardige rolprent. De cast is zeer goed gekozen. Hoofdrolspeler Michiel van Beusekom zet een overtuigende rol neer als de jonge, naïeve Martijn, die gedurende de film een coming of age meemaakt. Naast hem schittert met name Yorick van Wageningen als zijn oom. Meer nog dan het sterke acteerwerk en de goede karakteruitdieping valt echter de sfeer van de film op. Opgenomen in Woudrichem voor de dorpsbeelden en Litouwen voor de buitenbeelden, valt op hoe natuurgetrouw de koude, witte wereld van de hongerwinter wordt weergegeven. Het oude stadje is precies het decor wat je verwacht bij een film als deze. Hoewel het boek gericht is op kinderen en de film dit derhalve ook dient te zijn, is het toch te prijzen dat er niet gekozen is voor een te kinderlijke aanpak. Zo worden er veel mensen neergeschoten, vloeit er bloed, wordt er aardig wat gescholden en zien we zelfs een blote borst (van Melody Klaver, voor de liefhebber). Bovendien is het verhaal volwassen genoeg om niet als een kinderfilm over te komen. Hierin schuilt een groot deel van de verdienste van Oorlogswinter, welke ook voor volwassenen een interessante film is. In vergelijking met die andere recente en ook zeker niet verkeerde Nederlandse oorlogsfilm, Zwartboek, gaat de lof toch naar Oorlogswinter, dat een minder actiegeoriënteerd, maar veel beter verhaal weet te vertellen.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobema: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
 |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
OorlogswinterIn de tweede wereldoorlog vindt een joch, Michiel, het nodig zijn nek uit te steken voor een Engelse piloot. Als hij er niet was dan zou de piloot gewoon wegrotten in het bos waar hij zich schuilhoudt. De verzetsambities van Michiel eisen hun tol. Zo wordt pa gefusilleerd. De dank van de piloot uit zich in het feit dat hij de zus van Michiel een flinke beurt geeft. Michiel zelf mag het doen met een pak speelkaarten waarop naakte vrouwen staan afgebeeld. Michiel's oom Ben blijkt een landverrader te zijn en Michiel schiet hem dood. Geweldig, een heel gezin ontwricht door een irritante Limey.Normaal gesproken kun je de acteurs, de regisseur of het budget de schuld geven van een onbevredigende kijkervaring. Hier niet. De film op zich is helemaal niet slecht. Dat is het scenario echter wel. Het feit dat een jongensboek de basis is voor Oorlogswinter is voor mij geen excuus voor alle ongeloofwaardigheden en clichés waarmee gestrooid wordt. Het gaat allemaal veel te ver, waardoor ik met kromme tenen naar de film zat te kijken. Verschrikkelijk gewoon. Met name de slotscène is een van de meest kotsopwekkende fragmenten uit de vaderlandse filmgeschiedenis. Deze film maakt duidelijk dat niemand te vertrouwen is, vooral Jan Terlouw niet. Ik vond dat als kind overigens al een vervelende schrijver en las liever boeken van Paul Biegel. De positieve aandacht voor Oorlogswinter, maar ook Zwartboek, is mijns inziens zwaar overdreven. Blijkbaar denken we in Nederland goed te zijn in het maken van oorlogsfilms, maar ook die films beginnen met een goed script. Laat dit bij beide films nu net de makke zijn. Dan kun je er nog zoveel miljoenen euro's overheidsgeld tegenaan gooien wat je wilt, maar je blijft met een (hooguit) matige film zitten.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Yahhrrrrm: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
