Giorgio Mainardi is een luilak die zijn rijke vrouw helemaal heeft ingepalmd. Hij heeft een credit card van de vrouw en geeft in een maand $ 10.000,- uit. Als zijn vrouw hem er dreigt uit te trappen, ziet Giorgio per toeval een moordenaar het lijk van een vrouw dumpen. Giorgio spreekt de man aan en weet hem zijn aansteker te ontfutselen. Hiermee chanteert hij de moordenaar vervolgens om nog een moord te plegen, op Giorgio's vrouw...

Tot zover heeft The Killer Must Kill Again (dvd titel) veel weg van een Italiaanse variant op een Hitchcock film. Het hierboven omschreven plotfoefje hebben we namelijk reeds eerder gezien bij de meester. Er lijkt zich een degelijke, maar voorspelbare giallo te ontspinnen, met dien verstande dat er hints worden gegeven omtrent seksueel pervers gedrag bij de moordenaar; deze betast namelijk de borsten van zijn eerste slachtoffer. Ook de onheilspellende muziek van Nando De Luca geeft aanwijzingen van een sinisterheid die je meestal niet vindt in het werk van Hitchcock.

De auto van de moordenaar, met het lijk van de rijke vrouw in de kofferbak, wordt prompt gestolen door de jonge Luca. Luca wil zijn preutse, maar naïeve vriendin het bed inlullen met een romantisch tripje naar de kust. De moordenaar is hen echter op de hielen. Ondertussen loopt Mainardi de acteur uit te hangen bij de politie...

Deze Italiaanse thriller is beter dan een hoop andere giallo's. Het geweld vormt niet de hoofdmoot, maar wordt zeker niet geschuwd en bloederig gebracht. De personages zijn eigenlijk geen van allen sympathiek. De morele verwerpelijkheid die sommigen van hen tentoon spreiden, wordt uitstekend vastgelegd door regisseur Luigi Cozzi. Vooral de cross cuts zijn in dit kader erg geslaagd. Zo is er een scène waarin Giorgio Mainardi lachend een feestje bijwoont, terwijl zijn vrouw op aangeven van hem wordt vermoord. Het over en weer snijden tussen de verkrachting van Luca's vriendin die wordt verkracht door de psychopaat en Luca die op dat moment vreemdgaat met een andere vrouw, is zelfs briljant.

Om Mainardi toch in de kraag te kunnen vatten heeft de politie voor hem op het einde nog een luguber geintje in petto. Een stukje zwarte humor dat uitstekend past bij deze giallo. Om toch bij Hitchcock te blijven is het een dom foutje, een simpel detail, dat Mainardi de das omdoet; de aansteker van de moordenaar. Deze heeft de initialen van de moordenaar, D.A.; een aardig eerbetoon aan Dario Argento, collega en vriend van regisseur Cozzi, met wie hij veel samenwerkte.