Maciste is een enorme spierbundel in een tamelijk verwijfd aandoend pakje. Hij is gladiator van beroep en zo ongeveer de beste van het Romeinse rijk. Met gemak verslaat hij meerdere gladiatoren tegelijk. Zelfs een gorilla weet hij in de arena te vernederen. Met de keizer kan Maciste het goed vinden en Olympia heeft een oogje op hem. De eerste denkt echter slechts aan eten en slapen, terwijl Olympia's visie op Maciste duidelijk vertroebeld is door liefde. Dit wil niet zeggen dat Maciste geen toffe peer moet voorstellen, maar als Maciste een christelijke vrouw ontmoet en verliefd op haar wordt, laten de twee zich wel erg gemakkelijk in de luren leggen. Slechts de hoge legerpief Zefatius gebruikt zijn gezonde verstand en zet vraagtekens bij Maciste. Dat hij Olympia niet kan krjgen, heeft er overigens ook iets mee te maken.

Het is een tijd waarin christenen wreed vervolgd worden vanwege hun levensovertuiging. Om een wit voetje te halen bij de christelijke vrouw werpt de supersterke Maciste zich op als beschermer van deze mensen. En passant wordt hij zelf ook nog even monotheïst. Maar Zefatius dreigt roet in het eten te gooien...

Peplums behoren niet tot mijn favorieten. Af en toe kan het echter geen kwaad een dergelijke film op te zetten. De hier besproken prent is geen hoogvlieger, doch deed me evenmin vervelen. We hebben hier een vermakelijke keizer en dito slechterik, een tweetal mooie vrouwen en -uiteraard- zwaardgekletter. De minder mannelijken onder ons kunnen zich vergapen aan het indrukwekkende lichaam van Mark Forest, een rolmodel voor Arnold Schwarzenegger.

De dialogen en non-actie scènes zijn mijns inziens wat te frequent aanwezig, maar brengen wel enige (aardige) nuances aan. Vooral de keizer en het christendom worden erin op subtiele wijze bespot. Het gepraat doet de actie daarentegen enigszins ondersneeuwen, maar de film kan er wat dat betreft wel mee door. Saai is de film op zich niet, maar op iets hoogstaands hoef je zeker niet te rekenen. Bovendien valt het met de vermakelijke ongeloofwaardigheden die dit pulperige genre vaak met zich meebrengt (helaas) mee. Veel verder dan Maciste die op lachwekkende wijze een kerel in een gorillapak bevecht, komt de film niet. Jammer.