Blood SimpleIn Rusland is het zo geregeld dat mensen elkaar helpen, zegt M. Emmet Walsh in het begin van Blood Simple. Dat is althans de theorie, zo voegt hij er schamper aan toe. Verder weet hij niet zoveel over Rusland, hij kent alleen Texas, en daar sta je er volgens hem alleen voor. Dat blijkt zo te zijn: we volgen in de film vier personages die allemaal betrokken zijn bij een misdaad, en ze gaan allemaal koppig hun eigen gang, recht de ondergang tegemoet. Slechts één van hen zal de gebeurtenissen overleven …
Blood Simple was in 1984 de eerste bioscoopfilm van de inmiddels beroemde broertjes Coen, Joel (de regisseur) en Ethan (de producent). De film verdeelde de critici in twee kampen: sommigen vonden hem briljant, anderen spraken van een film zonder ziel. De openingsscène met de monoloog van Walsh is een aardig staaltje van onderkoelde humor, maar daarna is het snel gedaan met de pret: Blood simple is namelijk serieus, bloedserieus.
Een wat verlopen nachtclubeigenaar vermoedt dat zijn veel jongere vrouw een minnaar heeft, en huurt een louche detective in om de zaak te onderzoeken. Als zijn verdenkingen juist blijken te zijn, vraagt hij de detective het tweetal om zeep te helpen. Die accepteert de opdracht, maar de gebeurtenissen nemen daarna een volstrekt onvoorziene wending. De typische, broeierige sfeer van de film noir is uitstekend getroffen en de film is werkelijk prachtig gefotografeerd. Het probleem is dat het script van de broertjes (ze schrijven hun films steeds samen) uiteindelijk te gekunsteld is om de aandacht af te leiden van een aantal tekortkomingen. Zo blijken de Coens niet te weten dat bloed razendsnel stolt na het menselijk lichaam te hebben verlaten, om maar wat te noemen. Ook zijn de personages niet allemaal even goed uitgewerkt. Met name Frances McDormand komt er bekaaid af: haar oppervlakkige rol (ze loopt en ligt er maar wat bij) geeft haar geen kans om te bewijzen dat ze een uitstekend actrice is, en ze heeft nu eenmaal niet het uiterlijk van een femme fatale.
Binnen het oeuvre van de Coens lijkt Blood Simple me een degelijke middenmoter. De film is stijlvol, maar blijft wat afstandelijk; hij is zeker niet groots, maar je verveelt je geen moment. Ondanks de weeffouten in het script blijft het allemaal tamelijk spannend, en de ontknoping een ware nagelbijter die je gegarandeerd op het puntje van je stoel houdt.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
  |
 |
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
