Vroeger kwamen de wijzen uit het oosten, tegenwoordig vooral de griezelfilms. Als ze niet uit Japan of Korea komen, dan wel uit Australië. Als locaties zijn in Australië met name het bloedhete binnenland en het moerassige noorden in trek. In het binnenland leven vooral psychopaten (Gone, Wolf Creek), in de moerassen gigantische krokodillen (Black Water, Rogue). Storm Warning heeft een tamelijk unieke locatie: French Island, een piepklein eiland niet ver van Melbourne, vlak voor de Zuidoostlijke kust van het land.

Het Zuidoosten van Australië is het koelste gedeelte van het land en naar Australische begrippen regent het er tamelijk vaak. Zo ook in Storm Warning. Als een jong echtpaar – de man een Australiër, de vrouw een Française – een boottochtje maakt, is er (de titel zegt het al) storm op komst, maar daar trekken zij zich niks van aan. In dit soort films gedragen de hoofdpersonen zich per definitie als kippen zonder kop. Prompt verdwalen ze met hun bootje en stuiten uiteindelijk op een geheimzinnig eiland. Daar zijn ze getuige van iets wat verdacht veel op een moord lijkt, desondanks gaan ze stug verder landinwaarts en kloppen aan bij een verlaten woning…

Het duurt een goed halfuur voordat de eerste hevige schrikker je haren recht overeind zet, en daarna blijft de shocktherapie nogmaals een half uur beperkt tot een paar stroomstoten. Het betere slachtwerk wordt gereserveerd voor de laatste twintig minuten, maar dan krijgt de liefhebber ook waar voor zijn geld. De scène waarin een van de gekken als een snoek wordt gevangen in een kluwen visdraad, zou weleens kunnen uitgroeien tot een klassieker binnen het genre.

Logica moet je in Storm Warning niet verwachten. Er loopt een bloeddorstige hond rond in de film, die alleen tevoorschijn komt als de makers hem nodig hebben, en de rest van de tijd in lucht lijkt te zijn opgegaan. Niet alleen de slachtoffers gedragen zich oliedom, ook de beulen zijn reuzelhoofden: Als zij zich mentaal willen voorbereiden op de martelpartij die op het programma staat, binden ze de slachtoffers in afwachting niet vast, maar sluiten hen op, in een schuur die vol staat (en hangt) met voorwerpen die kunnen worden gebruikt als slag- en steekwapens. Om nog maar te zwijgen over wat met visdraad allemaal kunt doen. Opgesloten in de schuur ontpopt de vrouw, die een paar minuten eerder nog huiverde bij het vasthouden van een mes, zich bliksemsnel tot een volleerde guerrillastrijdster. Let vooral op het kuisheidsgordeltje dat ze snijdt uit een schroefdop.