Le Gendarme Se MarieNa het enigszins teleurstellende tweede deel van de reeks (Le Gendarme à New York) was het in deel drie weer raak: met een goed in elkaar zittend scenario en een reeks voortreffelijke grappen is dit de beste van de sequels.
Het team van Gruchot voert incognito een verkeerscontrole uit. Cruchot haalt alle gemene trucs boven om iemand te betrappen, maar wordt dan bijna overreden door een witte sportwagen. Kokend van woede zet hij de achtervolging in en uiteindelijk treft hij de sportwagen aan … geparkeerd voor de deur van de gendarmerie van Saint Tropez. Cruchot rent naar binnen en begint witheet de eigenaresse van de sportauto uit te kafferen. Maar de vrouw blijkt de weduwe te zijn van een kolonel van het korps, en wanneer Cruchot, na de nodige verontschuldigingen haar de hand kust, vliegen de vonken (letterlijk) over en weer. DE GENDARME IS VERLIEFD!
 Dolgelukkig toert Cruchot rond door Saint Tropez (op een snorfiets!), maar zijn geluk duurt niet erg lang: de weduwe wordt beste maatjes met zijn opstandige dochter, tovert zijn huis om in een kakelbonte hippiewoning, en wil ook nog dat Cruchot zich opgeeft voor het kolonelsexamen van komende zomer (bij de Franse gendarmerie kun je blijkbaar ineens worden gepromoveerd tot kolonel). Studeren is nooit Cruchots sterkste punt geweest, en tot overmaat van ramp doet zijn directe superieur, de gehate adjudant Gerber, ook mee aan het examen...
In dit derde deel zijn De Funès en zijn tegenspelers volkomen op elkaar ingespeeld, zodat de visuele en verbale grappen soepeltjes in elkaar overgaan. Ook de interactie met de comédienne Gensac, die gestalte geeft aan de weduwe, is optimaal: ze is nieuw in de serie, maar De Funès en zij speelden al eerder samen en de twee voelden elkaar uitstekend aan. Geniève Grad, die voor derde keer Cruchot’s dochter speelt (en in die rol was uitgegroeid tot een sekssymbool) voelde zich door de aanwezigheid van Gensac echter gepasseerd en trok zich na deze aflevering uit de reeks terug.
 Le Gerdarme se marie is een heerlijke komedie om op een verloren avond te bekijken met vrouw, vriendin of kinderen. De originaliteit van de eerste film is natuurlijk verdwenen, en zo nu en dan is een gevoel van déjà vu onvermijdelijk, maar de grappen zijn in dit derde deel wellicht nog net ietsje beter dan in deel 1, en de ervaren regisseur Girault houdt het tempo hoog, zodat de grappen die niet werken (en die zijn er uiteraard ook), geen kans krijgen de pret te bederven.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1.jpg) |
 |
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
