Terwijl zijn punkerige vrienden aan het feesten zijn op het kerkhof, heeft Freddy zijn eerste werkdag in een naburig medisch magazijn. Wanneer collega Frank hem vraagt of hij iets cools wil zien, heeft Freddy daar wel oren naar. In de kelder ligt een van het leger afkomstige tank met een lijk erin. Om de Amerikaanse degelijkheid van de tank aan te tonen geef Frank er een flinke klap op. Hierdoor ontsnapt een gas dat Frank en Freddy buiten westen doet geraken. Het gas is echter niet het enige dat ontsnapte. Het lijk blijkt namelijk nog te leven. Wanneer ze de levende dode te pakken krijgen blijkt in stukken zagen niet te helpen. Met behulp van hun baas en een lijkschouwer gooien ze de zombie in een verbrandingsoven. Op het moment dat deze de pijp wordt uitgejaagd begint het echter te regenen. De as,vermengd met de regen, daalt neer op het kerhof en verdwijnt in de grond. Het doet de overledenen herrijzen en deze willen maar een ding: Hersens eten!
Deze cultfavoriet heeft als uitgangspunt dat de gebeurtenissen in de zombiefilm Night of the Living Dead op feiten zijn gebaseerd. Een doofpotaffaire van het Amerikaanse leger zou eraan ten grondslag liggen. Hiermee is The Return of the Living Dead een hommage aan het baanbrekende werk van George A. Romero. De film doet dit een stuk beter dan talloze andere zombiefilms. De personages weten te vermaken, de humor is geslaagd en de horror doet het goed. Het is een jaar of twintig geleden dat ik de film voor het laatst zag. Als twaalfjarige ging de film er goed in. De hernieuwde kennismaking verliep gelukkig identiek aan de eerste. Verplichte kost voor elke horrorfan.
