Le Temps des LoupsEen ongrijpbare gangster overvalt banken en juweliers door heel Frankrijk. Al wat men over hem weet, is dat hij zich graag ‘Dillinger’ noemt, naar de Amerikaanse gangster uit de jaren dertig. De politiecommissaris die met de zaak is belast, heeft een vaag vermoeden dat achter het pseudoniem een oude schoolmakker van hem schuilgaat, een jongen die omwille van zijn bescheiden afkomst vaak werd gepest en die zich daarom graag met Dillinger identificeerde.
Le Temps des Loups wordt gezien als een voorloper van de Italiaanse polizioteschi, harde misdaadfilms uit de jaren '70 die het geweld uit de spaghetti westerns zouden verplaatsen naar de moderne Europese grootsteden. De bedompte, pessimistische sfeer leunt nog aan bij de klassieke Franse misdaadfilms van bijvoorbeeld Jean-Pierre Melville, maar de nadruk begint al sterker op harde actie te liggen. Er zijn een paar buitengewoon sadistische momenten en er is een lange achtervolgingsscène (een vast bestanddeel van het genre van de poliziotesco).
Wat Le Temps des Loups boven het gemiddelde uittilt, zijn de interessante karaktertekeningen. De gangster wordt nooit gepresenteerd als een ééndimensionale figuur: hij is een briljant strateeg en een onverbeterlijk charmeur, maar hij is ook een man die in de war raakt wanneer hij werkelijk verliefd wordt op een vrouw. De commissaris is wordt getekend als zijn tegenpool: een onaanzienlijk kereltje, allesbehalve briljant, maar koppig en vasthoudend.
Het script van Le Temps des Loups zit goed in elkaar en de film is bij vlagen razend spannend, maar het middendeel is traag en de slotscène doet wat geforceerd en melodramatisch aan: Hossein’s roem heeft mythische dimensies aangenomen, en uiteindelijk wil iedereen van hem af: de politie vanwege die bankovervallen, de onderwereld vanwege de waakzaamheid van de politie, en het grote publiek omdat men gaat inzien dat achter de mythe een meedogenloze moordenaar schuilgaat. Nadat hij, ingesloten door politie en onderwereld, een vrouw met kind heeft neergeschoten (in een nogal smakeloze scène) wordt hij door het publiek vertrapt, op de manier waarop hij vroeger op het schoolplein werd vertrapt.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
   |
 |
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
