Een beroemde actrice wordt ontvoerd voor losgeld. Snugger zijn de kidnappers niet: Ze kiezen ervoor zich te verschansen in de habitat van een kannibalenstam. Een filmproducent wil de actrice graag terug. Een Vietnam veteraan neemt de lucratieve, doch zeer gevaarlijke, opdracht aan om haar te gaan halen...
Wanneer ik deze kannibalenfilm van Jess Franco naast een andere van hem (Mondo Cannibale) uit hetzelfde jaar leg, valt op dat de prent die ik hier bespreek stukken beter te genieten is. Dat betekent echter niet dat er sprake is van een goede film, maar in het mensenetergenre zijn slechtere films gemaakt. Sexo caníbal bevat alle clichés die je mag verwachten van een dergelijke film. Dit kun je zowel positief als negatief opvatten, maar feit is dat Franco er deze keer niet met de pet naar gooit. Het tempo is wat aan de lage kant, maar de afgezaagde verwikkelingen konden me bekoren. Ze voelen vertrouwd. Bovendien is het kannibalengedoe bij vlagen onbedoeld komisch, hetgeen het verschafte plezier uiteraard doet toenemen. Ter preventie van het laten insukkelen van de kijker wordt er met enige regelmaat voor tietenshots gezorgd. Dat is ome Jess wel toevertrouwd. Voor een avondje lekker te griezelen hoef je deze film in elk geval niet op te zetten. Daarvoor is het allemaal veel te stompzinnig. Een hijgende totempaal (jazeker) is het engste dat de film tentoon spreidt.
