CommandosDe naam van de legendarische Lee van Cleef zal voor immer verbonden blijven aan het genre van de spaghetti western. In Commandos kan men hem eens in een andere rol en outfit bewonderen: die van stoere sergeant van een commando-eenheid.
Het jaar is 1942, de setting Noord-Afrika. De Amerikaanse legerleiding heeft een groep soldaten van Italiaanse afkomst geselecteerd voor een missie achter het vijandelijke front. In afwachting van het geallieerde offensief nabij El Alamein, moeten zij een oase veroveren op de vijand. De oase is nu in handen van het Italiaanse leger, en het is de bedoeling dat de Italo-Amerikanen (zij spreken allemaal vloeiend Italiaans) hun plaats innemen zonder dat de Duitsers argwaan krijgen. De oase wordt namelijk regelmatig bezocht door Duitse troepen, om water en proviand in te slaan. De nachtelijke raid op het kamp is succesvol, maar tegen de afspraken in worden enkele Italianen niet gedood, maar gevangen genomen, en een Duitser die in het kamp aanwezig was, raakt wel gewond, maar ontsnapt vervolgens aan de aandacht van de overvallers.
De doorgaans stoïcijnse Van Cleef heeft een ongewoon drukke rol als de ervaren sergeant Sullivan, die voortdurend overhoop ligt met zijn commandant, kapitein Valli, een man zonder enige gevechtservaring. In een reeks flashbacks zien we hoe een vorige missie van Sullivan faliekant misliep ten gevolge van blunders van zijn superieuren, voor Sullivan een reden te meer om de onervaren Valli te wantrouwen. De situatie in het Duitse kamp wordt eveneens getekend via twee contrasterende karakters: Joachim Fuchsberger speelt een academicus, in het burgerleven een professor in de entomologie, die niet erg in de oorlog is geïnteresseerd, terwijl Götz George (Schimanski uit Tatort) gestalte geeft aan een enthousiaste jonge Hitler-adept, die aanvoelt dat er iets mis is in de ‘Italiaanse’ oase.
Commandos werd opgenomen op Sardinië, blijkbaar met een vrij ruim budget. Het middendeel is wat slepend, met wat te veel gepraat en doelloze pogingen om spanning te scheppen rond de dreigende ontmaskering van de Italo-Amerikanen, maar de actiescènes zijn buitengewoon goed uitgewerkt. De raid op het kamp speelt zich af in de nachtelijke uren en lijkt daardoor veel op een scène uit een horrorfilm (niet zo verwonderlijk als men weet dat Dario Argento één van de scenaristen was), de uiteindelijk aanval van de Duitse troepen op de oase, is een (zelfs voor het genre) uitzonderlijk spectaculaire sequentie, compleet met tanks, ontploffingen en een ongeremde moorddadigheid.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
   |
 |
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
