OutlanderIn The Passion of the Christ speelde James Caviezel Jezus Christus, in Outlander speelt hij een alien. Caviezel houdt blijkbaar niet van gewone rollen. Outlander is een van de raarste films die ik ooit gezien heb, een mengel van Germaanse sage, science fiction en horror, opgefokt met spierversterkende middelen. In de openingsscène zien we hoe een ruimteschip crasht en een noodlanding maakt op een verre buitenplaneet. Volgens de boordcomputer heet de planeet ‘aarde’, de regio ‘Noorwegen’ en de taal die plaatselijk gesproken wordt ‘Noors’. Een overlevende van de crash leert die taal in een oogwenk, letterlijk: door een apparaatje op zijn oog te plaatsen. De ruimtevaarder is beland in het Noorwegen van de Vikings, A.D. 709. Hij wordt snel gevangen genomen, maar was niet de enige overlevende van de crash: er was ook een monster aan boord, een zogenaamde moorwen, opgepikt op een andere planeet. Het monster heeft meedogenloos huisgehouden onder de bemanning, en zet nu zijn gruwelijke praktijken voort op moeder aarde. De inwoners van twee Vikingdorpen verdenken elkaar van de verwoestende aanvallen en beginnen een oorlog, maar dan vertelt de ruimtevaarder wie hij is en hoe men een einde kan maken aan de terreur … Outlander is een ratjetoe, maar een leuk ratjetoe. De horror is lekker bloederig en de actie van dik hout zaagt men planken, de afgehaakte hoofden vliegen als splinters in het rond. Het verhaal is onzinnig maar doeltreffend, en de acteurs zijn uitstekend gecast: nadat hij door Mel Gibson aan het kruis werd genageld, is James Caviezel een echte stoere bink geworden en Sophia Myles (al te zien in Tristan en Isolde) is een hypnotische schone, een soort Kate Winslett, maar mysterieuzer en minder vulgair. En het monster kampt zowaar met existentiële pijnen: in een imposante flashback leren we dat de planeet van de moorwen door de ruimtevaarders werd gekolonialiseerd, een proces waarbij alle moorwens werden uitgeroeid, op die ene na, die nu broedt op wraak … Uiteraard is niet alles goud wat er blinkt. De film oogt op veel plaatsen (en vooral tijdens de actiescènes) nogal digitaal, en met 115 minuten duurt hij gewoon te lang. En dan te bedenken dat hij in de oorspronkelijke opzet van de regisseur nog zo’n veertig minuten langer duurde. Hopelijk blijven we in dit speciale geval verstoken van een ‘director’s cut’. Aardig detail: Er is niet gefilmd in Noorwegen; de film zou oorspronkelijk in Nieuw Zeeland worden opgenomen, maar de keuze viel uiteindelijk op Newfoundland in Canada. Volgens een (betwiste) Noorse overlevering, zou de Viking Leif Erikson rond het jaar duizend het Amerikaanse continent hebben ontdekt. Hij zette voet aan land in … Newfoundland.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |