SaboteurBarry Kane wordt beschuldigd van het stichten van een grote brand in een vliegtuigenfabriek tijdens de Tweede Wereldoorlog. Bij deze brand is zijn beste vriend om het leven gekomen. Vlak voor de ramp ontmoette Kane een nieuwe collega, genaamd Fry. Kane denkt dat deze man achter de brand zit. Omdat de autoriteiten op zoek zijn naar Kane, besluit hij de stad te ontvluchten en achter het spoor van Fry aan te gaan. Dit leidt tot een reis door de Verenigde Staten, waarbij hij zich in het hol van de leeuw begeeft. Fry blijkt namelijk onderdeel te zijn van een organisatie die in Amerika een totalitair regime aan de macht wil brengen. Gelukkig ontmoet Kane onderweg model Patricia Martin. Hoewel zij hem in eerste instantie wantrouwt, is zij uiteindelijk van onschatbare waarde bij het oprollen van het netwerk van Fry en zijn kornuiten. Bij bet bekijken van deze film uit 1942 is het vrij snel duidelijk dat er een stukje Amerikaanse oorlogspropaganda in tentoongespreid wordt. Het is na Foreign Correspondent overigens de tweede speelfilm van Hitchcock die over de Tweede Wereldoorlog handelt. Deze thematiek is wellicht een teken dat Hitchcock Engeland definitief gedag heeft gezegd en zich meer is gaan focussen op de Amerikaanse markt. Ach, eigenlijk doet dat ook niet ter zake, het gaat er immers om dat we een puike film voorgeschoteld krijgen. En laat ik je daarin gerust stellen: in die opzet slaagt Saboteur met gemak. Dit is met name te verklaren door het lekker hoge tempo van de film, de vele locaties die worden bezocht en de interessante karakters die hoofdfiguur Barry Kane daar ontmoet. Dat dit niet altijd geheel geloofwaardig is en de ontmoetingen nogal toevallig zijn, doet wat mij betreft geen afbreuk aan het gebodene. Het zorgt namelijk voor een vrij frisse en verrassende film. Bovendien wordt het geheel hierdoor ook niet te voorspelbaar, welk risico gezien de eenvoudige aard van het verhaal om de hoek lag. De karakters variëren van freaky circusartiesten tot conchaënde politieagenten tot oplichtende opa’s die hun kleinkinderen in de buurt van criminelen laten spelen. Dat dit soort rare figuren met de nodige humor gepaard gaan moge vanzelfsprekend zijn. Al met al hebben we hier dus te maken met een prima te verstouwen Hitchcock die alle ingrediënten bevat die het medium film zo interessant maakt om naar te kijken: actie, geweld, humor, spanning, mooie beelden, en een dito hoofdrolspeelster. Dat het verhaaltechnisch niet zijn sterkste prent is zij de beste man vergeven.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobema: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |