City of EmberCity of Ember is de eerste live action film van de jonge Britse regisseur Gil Kenan, die in 2006 debuteerde met Monster House, een van de leukste animatiefilms van de laatste jaren. Kenan werd alom uitgeroepen tot groot talent, een reden voor iemand als Tom Hanks om als producent op te treden voor City of Ember, hetgeen inhield dat Kenan kon beschikken over een zeer ruim budget. De algemene conclusie van de filmkritiek was Kenan de hooggespannen verwachtingen met zijn tweede film niet heeft ingelost. City of Ember is inderdaad niet perfect, en ook niet zo leuk als Monster House, toch hebben we hier te maken met een heel aardige familiefilm. Ember is een onderaardse stad, ontworpen door een groep geleerden op het moment dat de wereld dreigde te vergaan. Als een enorme broeikas wordt de stad verlicht en verwarmd via enorme lampen, die door middel van een gigantisch aggregaat van stroom worden voorzien. De bewoners voeren hun leven lang slechts één taak uit, die via een loterij aan hen wordt toegewezen. Aan het begin zien we hoe twee jongeren het verkeerde lot trekken: Lina Mayfleet, een ware spring in ’t veld, wordt uitgeloot als onderhoudstechnicus, terwijl Doon Harrow, een jongen met een technische knobbel, de taak van boodschapper krijgt toegewezen. Wat ligt meer voor de hand dan te ruilen? Dat doen ze, en samen vormen de technische jongeman en de kwikzilverige jongedame het ideale koppel om de bewoners van Ember van de ondergang te redden. Dat is hoognodig, want de technische installaties zijn versleten en de stroom valt geregeld uit, waardoor Ember in het volstrekte duister wordt gedompeld … De stad Ember werd compleet opgebouwd in een verlaten scheepswerf in Belfast. Het resultaat is verbluffend, mede doordat we hierdoor niet worden geplaagd door opvallende computer generated images, zoals in het gros van de huidige science fiction producties. De twee jongeren zijn geweldig, met name de Ierse puber Saoirse (spreek uit: Seer-shuh) Ronan, die met haar grote blauwe ogen alle aandacht naar zich lijkt toe te zuigen. Hun gezamenlijke zoektocht naar een uitweg uit de onderaardse stad is inventief in beeld gebracht en vaak ongehoord spannend. Producent Tom Hanks wist ook een aantal bekende gezichten voor bijrolletjes te strikken. Van hen komen vooral MacKenzie Crook (bekend als de militaristische creep uit de TV-serie The Office) en Bill Murray (als de vraatzuchtige en verraderlijke burgemeester) goed uit de verf. Men moet niet te lang stilstaan bij City of Ember. Als je goed nadenkt, besef je dat een dergelijke stad nooit zou kunnen bestaan, al was het maar omdat er een aantal essentiële voorzieningen ontbreken (een riool, ik noem maar wat). Zulke dingen zien we echter graag door de vingers, erger is dat het scenario enkele tekortkomingen vertoont. Waarom zijn de mensen van Ember zo klein, of (zelfde vraag anders verwoord) de dieren die rond stad leven, zoals insecten en mollen, zo groot? We krijgen geen antwoord. Verder gaat de film een beetje als een nachtkaars uit. De aanloop tot de ontsnapping uit Elmer is spannend, maar als het eenmaal zover is, en Lina en Doon een uitweg vinden, gebeurt er van alles, maar niets daarvan is echt opwindend. Bovendien gaan dan alle sluizen van de computer generated images plots open, met alle gevolgen van dien. Maar zoals gezegd: City of Ember is een heel aardige familiefilm. Spannend, grappig, rijk aan verbeeldingskracht. De leeftijdsgrens van 6 jaar is misschien wat aan de lage kant. De film is bij vlagen tamelijk eng (de ontmoeting met de reusachtige mol!) en verder lijkt het verhaal voor de allerkleinsten wat te ingewikkeld. Meekijken is dus gewenst.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |