PsychoMarion Crane moet veel moeite doen om haar vriendje Sam vaak te zien. Hij heeft nog veel schulden en woont ver weg, wat samenwonen moeilijk maakt. Als ze op een dag voor haar baas $40.000 naar de bank moet vervoeren besluit ze er vandoor te gaan met het geld. Vanwege het slechte weer zoekt ze onderdak in een typisch Amerikaans motel langs de snelweg. De eigenaar Norman Bates lijkt een heel aardige vent te zijn, maar houdt er rare gewoontes op na. Marion wordt tijdens het douchen vermoord, waarna Norman het lichaam en Marion`s auto in het moeras laat verdwijnen. Sam en zus Lila huren een privé-detective, Arbogast (what`s in a name?), in om de zaak te onderzoeken. Ook hij wordt vermoord in het Bates motel. Daarop besluiten Sam en Lila zelf maar naar het motel te gaan en eens te bekijken wat er werkelijk gebeurd is. En ook om te zien wat er waar is van de verhalen over Norman`s moeder. De scène waarin Marion vermoord wordt onder de douche is misschien wel één van de meest beroemde en geïmiteerde filmscènes ooit. Het camerawerk en de muziek tijdens deze moord zijn dan ook geniaal te noemen. De muziek is door de hele film heen sowieso erg sfeervol te noemen. Sfeer is een woord wat bij deze film dan ook continu van toepassing is. Hitchcock heeft er namelijk voor gezorgd dat de kijker zich vaak erg op zijn gemak voelt, terwijl achteraf blijkt dat dit niet zo terecht is. De meeste karakters zijn erg menselijk en dragen hierdoor bij aan dit gevoel. Wanneer Marion bijvoorbeeld wegvlucht met de $40.000, wordt ze aangehouden door een agent. Elk normaal persoon zou in zijn broek zitten schijten van angst en dat doet Marion ook. Aan de ene kant vraag je je af waarom ze de conversatie met de agent zo stom aanpakt, aan de andere kant voelt het heel menselijk aan. Psycho is waarschijnlijk de meest beroemde Hitchcock film, naar mijn bescheiden mening niet de allerbeste, maar wel een ijzersterke horror-thriller.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobema: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
     |
 |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PsychoDit is de tweede keer dat ik deze oude zwartwit klassieker van Hitchcock zie. En deze film is een voorloper van veel psychologische en serialkiller-achtige films van nu. Om die reden natuurlijk een dikke voldoende voor orginaliteit. Maar bovendien is de film ook een topper binnen dit genre, ook al is het in een tijd gemaakt dat het genre zich niet ontwikkeld had en special effects ver te zoeken waren. Om deze reden ook een pluim. De film begint op een orginele manier. De hoofdpersoon gaat namelijk na een half uur film dood (er verschijnt een schaduw achter het douchegordijn als de hoofdpersoon aan het douchen is, natuurlijk door tig andere regisseurs sindsdien nageaapt). Dan onthult zich pas het hoofdverhaal van de film: De psychopatische moeder en zoon die in een verlaten motel leven. Verdere verloop van het verhaal zal ik niet vertellen. Effects zijn natuurlijk outdated. Zo zie je bijvoorbeeld in het eerste shot een keuken mes op en neer gaan waarbij je (tjak-tjak-tjak) hoort maar niets ziet. Vervolgens zie je in het tweede shot het slachtoffer met ketchup neervallen. Zeer simpel en niet indrukwekkend, maar toch ook wel bot op zijn eigen manier. Maar de spanningsopbouw tot dat moment is gewoon erg goed. De psycholoog die achteraf de leefwereld en gedachtes gaat beschrijven, vind ik ook geweldig gedaan!
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobers: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
