To Catch a Thief

John Robie is een beruchte juwelendief die zijn criminele leventje heeft opgegeven voor een rustig bestaan aan de Franse Rivièra. Toch vindt er een serie overvallen plaats, die verdacht veel weg hebben van Robie’s stijl. Omdat hij geen problemen met de politie wil, besluit hij de copycat te proberen te ontmaskeren. Samen met verzekeringsagent Hughson wordt een lijst opgesteld, met daarop personen in de regio met veel verzekerde juwelen. Eerste op de lijst is Jessie Stevens met haar dochter Frances. Robie doet zich voor als houthandelaar Burns en probeert zo het vertrouwen van moeder en dochter te winnen.

Het duurt echter niet lang voordat er een seksuele spanning tussen Robie en Frances ontstaat. Het tweetal onderneemt daarop een aantal romantische uitstapjes, maar de mooie blondine is erg pienter en ontmaskert Robie’s ware aard. Voor wat spanning in haar leven zou ze graag een keer samen met hem een overval plegen. Wanneer haar moeders juwelen plotseling verdwijnen, valt de verdenking echter direct op Robie. Ze geeft hem aan bij de politie, die al snel een andere crimineel opgepakt voor deze daden. Niet veel later worden er opnieuw juwelen gestolen. Alle ogen gaan in eerste instantie weer richting Robie, maar is hij inderdaad zo onschuldig als dat hij doet vermoeden?

To Catch a Thief is gemaakt in de periode dat Alfred Hitchcock zijn eerste grote successen beleefde. Het is dan ook de derde keer dat hij zowel Grace Kelly als Cary Grant wist te strikken voor een film. Dit mag toch als een niet onverdienstelijke prestatie worden gezien, te meer daar beide spelers  deze thriller gezamenlijk naar een hoger plan weten te tillen. Dat wil niet zeggen dat Hitchcock geen wezenlijke bijdrage aan deze film heeft geleverd, maar Kelly en Grant spelen hier werkelijk de sterren van de hemel. Hun samenspel is continu uitermate genietbaar. Het verbale steekspel dat het duo met elkaar uitvecht is van welhaast ongeëvenaarde kwaliteit. Met name tijdens de eerste gezamenlijke picknick, achtervolgt door de politie, al scheurende over kleine bergweggetjes, zijn de conversaties van een steevast hoog niveau.

Het is dan ook jammer dat Hitchcock de medewerking van deze twee sterren niet weet te bestendigen in een evenwichtige film. Grootste probleem is het gebrek aan memorabele gebeurtenissen. Uiteraard is de genoemde picknick een erg goede scène, maar deze zal waarschijnlijk niet bij iedereen beklijven. De lange conversaties maken op momenten het verlangen naar een beetje actie bovendien bijna ondraaglijk. Toch word je hier door Hitchcock niet op je wenken bediend en is To Catch a Thief een film met de nodige schoonheidsfoutjes. Storend zijn tevens een aantal kleine cinematografische foutjes, zoals kleding die opeens wisselt tussen scènes, en plotselinge verhaalsontwikkelingen die de logica van de kijker tarten. Meer uitleg over de motivaties van bepaalde karakters in de bijrollen hadden het verhaal bovendien wat sterker kunnen neerzetten.

Samenvattend is To Catch a Thief een prima te verstouwen speelfilm die gedragen wordt door sterk acteerwerk van twee van de grootheden uit de jaren vijftig: Grace Kelly en Cary Grant. Hitchcock laat een paar kleine steekjes vallen en slaagt er daarom niet in een werkelijk memorabele film neer te zetten. Desalniettemin wil ik hem mijn complimenten geven voor de beeldschone plaatjes van de Franse Rivièra, die door hem prachtig op film zijn gevangen.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobema:
- Vertigo (thriller / misdaad : 8)
- Chinatown (thriller / misdaad : 8)
- Dirty Harry (thriller / misdaad : 7.5)
- In the Line of Fire (thriller / misdaad : 7)
- Kalifornia (thriller / misdaad : 7)

Hoe beoordeelt Boobema categorie thriller eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Hoe beoordeelt Boobema categorie misdaad eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10