Julie heeft rare dromen over haar psychiater die vermoord is. Deze Luca was tevens haar geliefde. Julie trekt op onderoek uit om meer te weten te komen over de mysterieuze verdwijning van Luca en belandt op een plek waar hij graag vertoefde. Dit is een plek waar nog meer mensen zijn, die niet veel meer doen dan een beetje loungen. Luca bleek er allerlei perverse dingen te doen. Dan vallen er opeens meer doden...
 

 

Waarschuwing: Spoilers

Giallo van Mario Caiano, die goed zijn best doet met Freudiaanse verwarring en daaruit voortvloeiende seksuele subtext te strooien. Hierdoor is de film niet altijd even logisch en bovendien enigszins moeilijk te volgen.

Uiteraard is het Julie zelf die haar psychiater/minnaar vermoordde, maar het groepje mooie mensen zoekt de verdenking in hun eigen midden waardoor er dus meer doden vallen. En dan heb je ook nog losse eindjes, red herrings en wat dies meer zij.

Ondanks de algehele vaagheid van de prent is het een redelijke boeiende giallo te noemen; een moord mysterie met overdreven psychologische trekjes op zijn Hitchcock's. De film draait dan ook niet zozeer om de moorden zelf. Niettemin valt er visueel een en ander te genieten. Zo laten de leuke actrices met enige regelmaat hun borsten zien. Horst Frank is overigens weer op een prettig dominante manier aanwezig, terwijl Adolfo Celi een vermakelijke slechterik speelt.