Dit is deel zoveel in de OSS 117 franchise en mijn kennismaking met de spionnencreatie van schrijver Jean Bruce. Ik kan niet zeggen dat ik er ondersteboven van ben.

OSS 117 moet hier infiltreren in een terreurorganisatie die als voornaamste bezigheid heeft het vermoorden van belangrijke figuren. Om dit te bewerkstelligen zet de spion een paar moorden in scène om zich zo in de kijker te spelen van de bende. Ze hebben hem al snel in het vizier en zien in hem een ideale aanwinst voor hun organisatie. Om er zeker van te zijn dat hij zijn werk ook doet spuiten ze een dodelijk gif in hem, waarvoor hij elke 24 uur een antigif krijgt. OSS 117 in het nauw? Natuurlijk niet! Hij is niet voor niets de Franse James Bond...

Vergeleken met de echte James Bond films die in die tijd werden gemaakt, is het budget van deze productie peanuts. Wanneer je de film echter afzet tegen andere Europese spionagefilms uit de jaren '60 is het budget aan de hoge kant. Je kunt het onder meer zien aan de rolbezetting, die aardig wat cultnamen herbergt. Maar ook wat betreft settings wordt er redelijk uitgepakt.
 

 

Helaas lijkt men de actie in deze film bijna vergeten. Er gebeurt bijzonder weinig en het geslijm van de spion met de, weliswaar leuke, dames begint zeer snel te vervelen. Het levert namelijk de meest corny dialogen op die je kunt verzinnen. Het is een van de voorbeelden van het gebrek aan fantasie. En dat is toch wel opmerkelijk aangezien er maar liefst drie regisseurs aan deze productie hebben gewerkt.

Ditmaal speelt acteur John Gavin OSS 117 en hij doet dit niet erg goed. Bij vlagen vond ik hem zelfs ronduit vervelend. Het meeste vermaak uit de cast komt van George Eastman die een maniakale handlanger speelt van het criminele meesterbrein. Dat Eastman, een boom van een vent, een gevecht verliest van de beduidend minder imposante John Gavin is overigens ronduit lachwekkend.

De film eindigt weer geweldig afgezaagd met de spion en zijn opgeduikelde liefje die in een helicopter, al zoenend, afscheid nemen van de kijker. Hmm, wellicht heb ik reeds te veel 007 klonen aanschouwd, want ik kon er niet meer om lachen.