Enkele fictieve figuren uit de Europese cultcinema werden zo groot dat ze talloze onofficiele vervolgen en/of (slappe) aftreksels kregen. Wat bijvoorbeeld revolverheld Django voor de western betekende, is ongeveer gelijk aan de importantie van de sensuele Emanuelle -met één m of met twee- voor de erotische b film.

Hoofdrolspeelster Laura Gemser vertolkt de titelpersoon zoals ze dat vaker deed. Ze was in meer 'Emanuelle' films aanwezig dan de originele Em(m)anuelle Silvia Kristel en kent het klappen van de zweep. Wellicht kreeg ze de smaak te pakken toen ze optrad als masseuse in het eerste vervolg op Just Jaeckin's kaskraker uit 1974.

Het begin van de prent verraadt een exploitatiegehalte waarop ik hoopte op het moment dat ik de Nederlandse dvd, uitgebracht door Japan Shock, ervan een draai gaf. Emanuelle is bij aanvang undercover verslaggeefster in een ziekenhuis en heeft een fotocamera in haar teddybeer. Hiermee documenteert ze een jongedame die een tiet afbeet -en het opat- van een verpleegster. Terwijl de tietenhapster in een dwangbuis ligt steekt Emanuelle enkele vingers in haar poes om wat informatie te krijgen.  De vrouw blijkt in ieder geval kannibaal, hoewel dat al duidelijk was, en heeft zelfs een tatoeage van een (verondersteld) uitgestorven kannibalenstam. Emanuelle's baas ruikt een sensatie en stuurt haar naar de jungle waar deze stam zich zou moeten bevinden. Emanuelle krijgt hierbij de hulp van een expert die haar hierop lekker mag nemen.

Eenmaal aangekomen in de jungle ontmoeten Emanuelle en de kannibalen-expert een geile blondine, een non, een juwelendief en diens overspelige vrouw. De laatste doet het met de zwarte employé (slaaf?) obsceen genietend van diens chocostaaf, terwijl de man bespiedend toekijkt. Deze kan trouwens zijn handjes niet thuis houden; hij begluurt niet enkel de non en het blondje, maar randt de laatste spoedig ook aan.

Enfin, we bevinden ons op het terrein van menseneters en dus zullen er mensen op het menu staan. Onder meer delen van de non en de overspelige snol vullen de magen van de clichématige inboorlingen. Ondertussen is er tevens een aap in beeld geweest die een Marlboro sigaret rookt, terwijl Emanuelle de tieten wast van het blondje. Ook al vermakelijk, maar dan compleet anders.

Emanuelle blijft maar foto's nemen en overkomt, in al haar naiviteit, niets zorgwekkends. Op een gegeven moment wordt het blondje, dat zich overigens al vingerend verlekkerde aan een neukpartij van Emanuelle, gevangen door de kannibalen. Deze willen haar offeren aan een of andere godin en gaan haar eerst groepsverkrachten als een stelletje opa's. Emanuelle doet zich echter voor als de godin in kwestie en weet de chick te redden...

Ja, kijk. Je hebt genoeg tieten in beeld en er zijn kannibalen met dienaanhangige smerige vreetmomenten. De muziek zit als lekker geplakt in je oren en de settings zijn zeer oke. Soit, het acteerwerk houdt niet over en wat kannibalenfilms betreft is dit zeer zeker geen originele, maar het is allemaal onderhoudend genoeg. De film heeft wat mooie plaatjes te bieden die de sfeer verhogen en de mooiste visuele vondst, hoofdrolspeelster Laura Gemser, is prominent aanwezig. De film is niet onderhoudend in de zin dat je hem zal aanraden aan je vrienden, maar gewoon goed genoeg op een lui moment. Afleiding genoeg en derhalve een zes.