Mutant ChroniclesErgens in de 28e eeuw wordt de aarde beheerst door een viertal grote bedrijven (Bauhaus, Imperial, Capitol en Mishima). Onderling voeren ze grote oorlogen uit, waar de gehele bevolking onder te lijden heeft. Tijdens een grote veldslag tussen twee van deze megacorporaties, komt een oude toegangspoort tot het centrum van de aarde bloot te liggen. Eeuwen geleden is deze poort afgesloten, omdat er zich een duivelse machine achter bevindt, die mensen in kwaadaardige wezens muteert. Terwijl de aarde zich voorbereid op een volledige evacuatie, gaat een groep helden onder aanvoering van de heilige Brotherhood op weg naar de machine om deze te vernietigen. Ondanks de mooie cv’s van de soldaten die zijn opgetrommeld is hun taak geen sinecure. Er vallen vele doden voor de aanvoer van mutanten gestopt kan worden. Mutant Chronicles is gebaseerd op de gelijknamige role-playing game van het in 1999 ter ziele gegane Target Games, die ik zelf een aantal jaar heb gespeeld. Omdat ik bekend ben met de concepten en de wereld van MC, is de beleving van deze film anders dan voor de niet-kenner. Om te beginnen is het goed om te weten dat het interessante universum van MC, zoals dat in het spel beschreven is, in de film slechts ten dele gebruikt wordt. Sterker nog, men heeft slechts zeer weinig concepten overgenomen. Zo is in de film de locatie van handelen verschoven van de maan naar de aarde, zijn de mutanten van een heel andere soort en afkomst, en is magie volledig afwezig. Enige zaken die zijn overgenomen zijn een aantal van de hoofdpersonen en de eeuwige strijd tussen de megacorporaties. Meer dan het overnemen van de ‘franchise’ van MC is er dus feitelijk niet gedaan. Mijns inziens een zwaktebod, vooral omdat er voldoende aanknopingspunten in het MC-universum zijn om een goede film van te maken. Nu kun je natuurlijk ook prima films maken op basis van een licentie, zonder gebruik te maken van kenmerkende elementen. Dan is het echter wel zaak dat er een goede en bijzondere productie wordt afgeleverd. Helaas zijn er te veel punten waarop Mutant Chronicles verzaakt een goede film te zijn. Te beginnen bij de karikaturale hoofdkarakters en het bijbehorende acteerwerk. Werkelijk allemaal zijn ze zo vlak, clichématig en eendimensionaal als je ze maar zelden zult zien. Enig inlevingsvermogen in hun persoonlijke besognes van de kant van kijker is dan ook niet te verwachten. Waarom John Malkovich meespeelt is me al helemaal een raadsel. Naast de acteerprestaties is het karige verhaal ook nauwelijks de moeite waard om te aanschouwen, vooral niet doordat de te lange speelduur deze rolprent erg langdradig maakt. Ondanks al mijn kritiek, beoordeel ik Mutant Chronicles toch niet heel slecht. Een van de redenen hiervoor is de aardige sfeer die wordt neergezet. Het gebruik van sobere kleuren (veel bruin, grijs en donkerblauw), de rauwe interacties en de Eerste Wereldoorlog saus waarin de film is gegoten treffen wat mij betreft doel. Je kunt dit enigszins vergelijken met beelden uit Sky Captain and the World of Tomorrow, maar dan een stuk lomper. Met name de openingsscène waarin een futuristische loopgravenoorlog wordt uitgevochten spreekt erg tot de verbeelding. Mutant Chronicles is een film die als prima tijdverdrijf kan volstaan voor wanneer je in bent voor wat eenvoudig vertier. Van een goede film is dan ook geen sprake, vooral niet voor de echte MC-fanboys, maar ik heb ze in dit genre ook wel eens slechter gezien.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobema: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |