Truck Turner is een stoere premiejager die voortvluchtig gespuis levend, of dood, in de kraag vat. Wanneer Truck en zijn maat bij een klusje de door de clichés getrokken pooier Gator aan flarden schieten, wil de pooiergemeenschap bloed zien. Dit komt overigens niet zozeer door de warme gevoelens voor Gator; het is voornamelijk de verdeling van zijn erfenis (lees: hoerenstal) die hierbij van importantie is. Enfin, de pooiers huren een team professionele moordenaars in om de premiejager een kopje kleiner te maken. Truck Turner is echter niet voor een kleintje vervaard...
 

Truck Turner weet goed te vermaken. Het begin overtuigt nog niet echt met zijn quasi komische invulling, doch gaandeweg ontstaat er een grimmige actiefilm die punten scoort met frequente, bloederige, geweldsscènes.

Isaac Hayes componeerde voor de blaxploitation klassieker Shaft reeds de muziek en doet dat hier nog eens dunnetjes over. Het klinkt over het algemeen lekker, al had hij de kwijlzang die voor een liefdesliedje moet doorgaan wel achterwege mogen laten. Naast het verzorgen van de muzikale omlijsting, geeft Hayes op aardige wijze gestalte aan de titelfiguur.

Het sfeertje is typisch voor een blaxploitation prent: Een hoop `nigger´ dit en ´nigger´ dat, veel macho gedoe, seksisme en vermakelijke rassen stereotyperingen. Het zal in geen geval de favoriete film van Oprah zijn, om maar eens wat te noemen. En zo mag ik films wel: Politiek incorrect, met stoere personages en flink wat actie. Dan neem ik alle afgezaagd- en ongeloofwaardigheden graag op de koop toe.