Clash of the TitansDe god van het christendom zond zijn zoon naar de aarde, de Griekse goden maakten het nog bonter: zij daalden regelmatig zelf af van de Olympus, bijvoorbeeld om de liefde te bedrijven met een aardse vrouw. Nadat de Griekse oppergod Zeus was beledigd door een sterveling, drong hij binnen in de slaapkamer van diens knappe echtgenote Nadaë, en verwekte bij haar de halfgod Perseus. Als jongeman maakt deze Perseus mee hoe de mensen tegen de goden in opstand komen. Het reusachtige beeld van de oppergod Zeus wordt door soldaten uit Argos in zee gegegooid. Hades, de God van de onderwereld, doodt de soldaten en dreigt vervolgens de stad Argos te vernietigen. Alleen het offer van de schone Andromeda zou hem gunstig kunnen stemmen. Persues wordt aangezocht om het tegen de agressieve Hades op te nemen, en Argos en Andromeda te redden. Samen met een paar dappere krijgers uit Argos daalt Perseus af in de Onderwereld … Clash of the Titans is een remake van de gelijknamige film uit 1981. De moderne technieken maken een veel betere weergave mogelijk van de Griekse mythologische wereld. Je krijgt zo’n beetje alles te zien: Goden en godinnen, harpijen, zelfs djinns (die helemaal niet uit de Griekse, maar uit de Arabische geesten- en godenwereld stammen). Ook van de partij zijn het gevleugelde paard Pegasus, en de vreselijke Medusa, die met haar blik haar belagers letterlijk kan doen verstenen. Al deze wezens zien er prachtig uit, met name Medusa, een vrouwenhoofd op een slangenlichaam, is een adembenemende schepping. En toch blijft Clash of the Titans beneden de verwachtingen. Er gebeurt van alles, maar het beklijft nauwelijks, en pas in het laatste halfuur gaan alle remmen los en wordt het spannend. Het stempel van Hollywood is ook wat te nadrukkelijk aanwezig: het lijkt soms meer op Gladiator of Starship Troopers dan op Griekse mythologie. De casting is een raar allegaartje, met acteurs uit alle windstreken die allen hun eigen accent meebrengen. Ook de Grieken spraken dialecten en konden elkaar niet altijd even goed verstaan, maar ik vond het vettige Australische accent van Sam Worthington (uit Avatar) toch tamelijk misplaatst.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |