Nb Spoilers!
Denk je er over na om orgaandonor te worden? Bekijk dan deze film eens en dan krab je je wel achter je oren. In Body Puzzle, of Misteria; wat je wilt, is namelijk een homofiele psychopaat actief die zijn verongelukte geliefde wil reconstrueren. Deze was donor en nu zitten zijn organen dus in andere mensen. Onderschat nooit een rouwende, vooral wanneer deze de gedoneerde organen van zijn overleden lover terug wil hebben.

Uiteraard is er een smeris op de zaak gezet, welke de boel moet onderzoeken. Voor de kijker is de aap al snel uit de mouw, maar bij hem valt het kwartje relatief laat. De wetsdienaar is namelijk meer bezig met het versieren van de weduwe van de halve poot, die niets wist van de avontuurtjes van haar echtgenoot, dan met het onderzoek. Enfin, op het einde blijkt er nog sprake van een volstrekt overbodige persoonsverwisseling die zaken amper in een ander daglicht zet. Wie de sick fuck ook is, hij vliegt op het einde door een autoruit. Eind goed, al goed.

Vrij late (1992) giallo van Lamberto Bava, die het kunstje reeds meerdere malen afkeek van zijn vader Mario. Zo goed als pa is Lamberto niet, maar hij weet te roeien met de riemen die hem worden gegeven. Wat betreft de beelden weet de film goed te overtuigen. Qua spanning kan het er net mee door. Erg hartslagverhogend is het allemaal niet wat er wordt geboden, doch saai evenmin.

Het verhaal is niet al te bijzonder. In tegenstelling tot de meeste gialli wordt de identiteit van de seriemoordenaar, afgezien van zijn naam dus, meteen onthuld. De film moet het hierdoor hebben van de speurtocht van de smeris naar deze maniak. En, dit spreekt voor zich, van de gruweldaden zelf. Beide elementen weten, met de hakken over de sloot, voor voldoening te zorgen. De meestentijds nep aandoende effecten staan hierbij overigens in contrast met het fraaie camerawerk. De beste vondst vind ik het feit dat de moordenaar met een walkman op zijn hoofd, waarbij hij een onrustig stuk van Carl Orff's Carmina Burana luistert, zijn gruweldaden begaat. Dit auditieve element komt de thrillersfeer ten goede, al vertaalt deze spanning zich niet altijd goed genoeg naar het visuele.

Aardig zijn de bijrollen van gewezen spaghetti western ster Gianni Garko en actrice Erika Blanc, die eveneens een waslijst aan Italiaanse cultfilms op haar naam heeft staan.